madziag (asker) Oct 25, 2015:

:-) cudownie płodny Pan jest ! tak myślę, że może w baaardzo wolnym tłumaczeniu: "teoria nieoczekiwanej zmiany miejsc"?

geopiet Oct 24, 2015:

Dość powszechną praktyką w zespołach IT jest awans wewnętrzny – szefem zespołu zostaje osoba, która pracowała w tym zespole i wyróżniała się skutecznością, komunikatywnością, czy też zdolnością szerszego spojrzenia na pracę zespołu. Najczęściej mamy więc do czynienia z osobami, które wychodzą od ścieżki technologicznej i powoli zdobywają umiejętności menedżerskie. W skrajnie pesymistycznych przypadkach bywa też tak, że po awansie zespół traci dobrego programistę i zyskuje kiepskiego menedżera… Do tego awans na kierownika z grupy, w której były relacje symetryczne, jest przeważnie trudny dla obu stron – i dla kierownika który musi nauczyć się wymagać od swoich dawnych kolegów, i dla zespołu, który musi zaakceptować to, że dotychczasowe relacje się zmieniły. - http://www.trzeciakawa.pl/?p=435

geopiet Oct 24, 2015:

Przyczyny niepowodzeń nowych menedżerów https://wszystkoconajwazniejsze.pl/linda-a-hill-proces-stawa...

geopiet Oct 24, 2015:

Każdy świeżo upieczony szef przeżywa pewnego rodzaju szok. „Awansowi towarzyszy paradoks. Umiejętności, które spowodowały, że dana osoba została awansowana, przestają być w większości przydatne. Nowo powołany menedżer musi pozyskać nowe umiejętności i niejako od nowa zbudować swoją pozycję w firmie, tworząc sieć zależności nie tylko z podwładnymi, ale także z osobami zajmującymi podobne stanowiska i z nowymi przełożonymi. Dlatego nie może się skupiać tylko na tym, co się dzieje w zespole. Musi szerzej spojrzeć na swoją rolę w organizacji” - http://coaching.focus.pl/zycie/nieoczekiwana-zmiana-miejsc-1...

geopiet Oct 24, 2015:

napaliłem się na „odwróconą piramidę” a to niestety nie pasuje :(

geopiet Oct 24, 2015:

Świeżo upieczony brygadzista Druga grupa to doświadczeni operatorzy maszyn, którzy zostali awansowani na stanowisko kierownika. Ci nie zawsze potrafią poradzić sobie w nowej roli: są dla zespołu raczej autorytetami fachowymi niż kierowniczymi. Dobry spawacz czy ślusarz nie musi wcale posiadać wrodzonych predyspozycji przywódczych. Dla obu tych grup największym problemem jest brak umiejętności rozwiązywania problemów interpersonalnych. Wykształceni na stanowisku pracy posiadają zwykle umiejętność „technicznego” zarządzania zespołem (np. przydzielenia osób do konkretnych stanowisk czy podzielenia pracowników na zmiany). Gdy jednak w stosunkach międzyludzkich nabrzmiewa konflikt – mają problem. Wynika on z braku doświadczeń i umiejętności związanych z budowaniem relacji w grupie, radzeniem sobie z podwładnymi o rożnych osobowościach, kierowaniem ludźmi. - http://archiwum.nf.pl/9730-brygadzista-to-menedzer-czesc-1/