This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Affiliations
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
English to Polish: OGC-Prince2-Manual-3rd-Edition-2002 General field: Tech/Engineering Detailed field: Management
Source text - English 7.11 Escalating Project Issues (CS8)
7.11.1 Fundamental principles
A stage should not go outside the tolerances agreed with the Project Board.
The Project Manager should always present a recommendation when escalating Project Issues.
7.11.2 Context
This process can be an advance warning to the Project Board of a deviation that may lead to the need for an Exception Plan. The Project Manager can only take corrective action or maintain the statusquo alone while the stage is forecast to stay within the tolerances set by the Project Board. Escalating Project Issues (CS8) applies where any corrective action would not save the stage or project from going beyond the tolerance margins.
Thedecision by the Project Board in response to the escalationmay lead to the removal of the problem, the production of an Exception Plan, where cost and/or time targets are adjusted, the approval of a concession or to the premature close of the project.
7.11.3 Process description
One of the major controls available to the Project Board is that it sets tolerances for each
stage. (Tolerance is fully described in Controls, Chapter 16.) The Project Manager only has
authority to proceed with a stage while it is forecast to stay within the tolerance margins. If the
stage is forecast to go outside the tolerance margins (possibly as a result of a corrective
action), the Project Manager must bring the situation to the attention of the Project Board.
One item likely to cause a deviation is a Project Issue. Project Issues are fully described in
Change Control (Chapter 20). There may be one or more Project Issues, the implementation
of which would take the stage (and possibly the entire project) beyond the agreed tolerances.
Other causes may be poor estimation, a change in resource availability, resources under or
over performing, unplanned tasks, tasks not needed and rework.
The Project Board must make the decision on which (if any) changes to approve for action.
In order to retain the Project Board’s overall control, the following steps are taken:
● Carry out a full impact analysis of the deviation; the analysis should cover specialist,
user and business impacts (normally done in Examining Project Issues (CS4))
Identify and evaluate options for recovery (or to take advantage of good news)
(again, normally done in Examining Project Issues (CS4))
● Make a recommendation
● Put the situation, options and recommendation to the Project Board in an Exception
Report
● The Project Board indicates support or otherwise for the Project Manager’s
recommendation (in Giving ad hoc direction (DP4))
● Update the information in the Configuration Item Records of any affected products.
The suggested content of an Exception Report is given in Appendix A, Product Description
outlines.
Normally, where an exception situation has been identified, an Exception Plan has to be
devised which either recovers a situation that is outside tolerance or proposes a new plan with
anew target cost and time, plus newtolerances around that target. While the Project Board is
considering the Exception Report, the Project Manager has to decide how to continue the
stage, if this is possible. Is there work that would not be wasted, whatever the decision of the
Project Board? Should some or all work be stopped?
The Project Board’s advice should be sought before devising the Exception Plan. All current
constraints should be investigated with the Project Board to see if they stillstand in the light of
the new situation. The Project Manager will advise the Project Board of the impact of the
deviation on the Project Plan, Business Case and risks. Various options should be identified
and a course of action recommended to the Project Board. The Project Board (in process
DP4)may request an Exception Plan.The Exception Plan would then replace the remainder
of the current Stage Plan.
The parts of a plan that can be varied in response to an exception situation are:
● Cost
● Delivery date
● Quality
● Scope.
Speed is an important factor in notifying the Project Board of an exception situation.
It will often be necessary to revise the Project Plan as described in Updating a Project Plan
(SB2).
7.11.4 Responsibilities
The Project Manager is responsible for escalating Project Issues. Those with Project
Assurance responsibilities should also be monitoring any situations that could cause a
deviation and should bring the matter to the Project Manager’s attention. The Configuration
Librarian will update configuration records where necessary.
Translation - Polish 7.11 Eskalacja zagadnień projektowych (CS8)
7.11.1 Zasady podstawowe
Etap nie powinien wychodzić poza tolerancję uzgodnioną z komitetem sterującym.
Kierownik projektu powinien zawsze przedstawić rekomendacje, gdy eskaluje zagadnienia projektowe.
7.11.2 Kontekst
Ten proces może być ostrzeżeniem dla komitetu sterującego o zmianie, która może prowadzić do planu awaryjnego. Kierownik projektu samodzielnie może tylko podjąć działanie naprawcze lub utrzymać stan obecny, jeśli przewiduje się, że etap pozostanie w ramach tolerancji ustalonych przez komitet sterujący. Eskalowanie zagadnień projektowych (CS8) stosuje się, gdy żadne działania naprawcze nie uchronią etapu projektu lub projektu przed wykroczeniem poza margines tolerancji.
Decyzja komitetu sterującego w odpowiedzi na eskalację może prowadzić do usunięcia problemu, wygenerowania planu awaryjnego, gdzie koszty i/lub czas są odpowiednio zaktualizowane, zatwierdzenia ustępstwa lub przedwczesnego zamknięcia projektu.
7.11.3 Opis procesu
Jednym z ważniejszych elementów sterowania wykorzystywanych przez komitet sterujący jest ustalanie tolerancji dla każdego etapu. (Tolerancja jest w pełni opisana w Sterowanie, rozdział 16) Kierownik projektu ma autoryzację kontynuowania etapu, gdy przewiduje się, że etap pozostanie w ramach marginesu tolerancji. Jeśli przewiduje się, że etap wyjdzie poza margines tolerancji (możliwe, że w wyniku działania naprawczego), kierownik projektu musi zwrócić uwagę komitetu sterującego na tę sytuację.
Jednym z elementów prowadzących do odchylenia jest zagadnienie projektowe. Odchylenia od projektu są w pełni opisane w sterowanie zmianami (rozdział 20). Może zaistnieć jedno lub więcej zagadnień projektowych, wdrożenie których może wyprowadzić etap (także cały projekt) poza uzgodnioną tolerancję.
Innymi przyczynami może być złe oszacowanie, zmiana w dostępności źródeł, podwykonawcy poniżej lub powyżej oczekiwań, nieplanowane zadania, zadania niepotrzebne i wykonywane ponownie.
Komitet sterujący musi podjąć decyzję, które (jeśli jakiekolwiek) zmiany zatwierdzić do wykonania.
Ażeby utrzymać nadrzędną kontrolę komitetu sterującego, należy podjąć następujące kroki:
● Przeprowadzić pełną analizę wpływu odstępstwa; analizy powinny uwzględnić specjalistę, użytkownika i wpływ na przedsięwzięcie (normalnie wykonywane w badanie zagadnień projektowych (CS4))
● Zidentyfikować i ocenić możliwości naprawy sytuacji (lub wykorzystania pozytywnych informacji)
(znów normalnie wykonywane w badaniu zagadnień projektowych (CS4)
● Przygotować zalecenia
● Opisać sytuację, opcje i zalecenia dla komitetu sterującego w raporcie odchyleń
● Komitet sterujący udziela bądź nie udziela poparcia dla zaleceń Kierownika Projektu (podejmując decyzje doraźne (DP4)).
● Zaktualizować informacje konfiguracyjne w poszczególnych pozycjach ewidencji wadliwych produktów.
Sugerowana zawartość raportu odchyleń zamieszczona jest w dodatku A, zarys opisu produktu .
Normalnie, gdy sytuacja wyjątkowa została zidentyfikowana, powinien zostać wymyślony plan awaryjny, który albo naprawi sytuację, która znajduje się poza granicami tolerancji lub zaproponuje nową koncepcję z nowym celem i terminem wraz z nowymi granicami tolerancji dotyczącymi celu. Podczas gdy komitet sterujący rozważa raport awaryjny, kierownik projektu musi zdecydować, w jaki sposób kontynuować etap, jeżeli jest to możliwe. Czy jest jakaś praca, która nie zostanie zmarnotrawiona, niezależnie od decyzji komitetu sterującego? Czy tylko niektóre, czy wszystkie prace mają być wstrzymane?
Przed sporządzeniem planu alarmowego należy skonsultować się z komitetem sterującym, by upewnić się czy jest on świadom nowej sytuacji. Kierownik projektu będzie doradzać komitetowi sterującemu wpływ odchyleń na plan projektu, uzasadnienie biznesowe i ryzyka. Należy zidentyfikować różne opcje i zalecić komitetowi sterującemu tryb postępowania. komitet sterujący(w procesie DP4) może poprosić o sporządzenie planu awaryjnego. Plan awaryjny zamieni pozostałą część planu etapu.
Części planu, które mogą być zmienione w odpowiedzi na sytuację awaryjną są następujące:
● Koszt
● Termin dostawy
● Jakość
● zakres.
Szybkość jest istotnym czynnikiem podczas zgłaszania komitetowi sterującemu sytuacji awaryjnej.
Często konieczne będzie dokonanie zmian w planie projektu, zgodnie z opisem w aktualizacji planu projektu (SB2).
7.11.4 odpowiedzialność
Kierownik projektu jest odpowiedzialny za eskalację zagadnień projektowych. Osoby odpowiedzialne za nadzór nad projektem powinny także monitorować wszystkie sytuacje, które mogą spowodować odchylenie i powinny zwracać na nie uwagę kierownika projektu. Osoba odpowiedzialna za zapisy konfiguracji dokonuje aktualizacji zapisów w miarę potrzeby.
English to Polish: Zen Mind Zen Horse
Source text - English For most of us, that right-sided function has atrophied. It’s weak, feeble, shaky. We’re unaccustomed to what the right side feels like because of the overbearing presence of the left. To hear the silence of the right, we must strengthen our intuitive, nonverbal powers.
Partnering with Equus
INTERACTING WITH HORSES does just that. We glimpse nature from a radically different perspective: a view of the world drawn by the right brain. Relating to horses provides us a unique opportunity to mute our left hemisphere. To force it into silence. Horses provide us with a respite from thinking about ourselves, a chance to escape from the prison of being ourselves by ourselves.
Because horses function from the premise of a herd identity, they see relationships as partnerships. They struggle to include us in their concept of a herd — a huge leap considering they are the ultimate prey species and we the iiber predators.
As humans, it is almost inconceivable to us how dramatically different the equine perspective of inclusivity really is. For illustrative purposes, however, imagine waking up on Christmas morning. As you sit down to open your presents, you suddenly discover an 800—pound Bengal tiger seated next to you on the living room sofa. And your response? You are scared out of your wits; you want to scream, run, and scramble for the nearest rifle or tree limb.
Imagine instead you strive to include that tiger in a communal context. Rather than flee, you rack your brain to figure out how to hang a stocking on the hearth to make the tiger feel at home, a part of your family. This gives us an inkling of the enormous emotional achievement horses accomplish each day to include us, human predators, as an integral part of their daily working (and emotional) lives. It’s a remarkable spiritual statement about the capacity of the equine heart and soul.
As horses derive their very essence from inclusion in a herd, so they struggle to extend that relationship to us as shared being. When a horse is with us, we become a part of his herd. As far as time is concerned, horses live only in the moment. There are no expectations for the future or dis— appointments from the past to cloud their relationships with us. Without such agendas, horses don’t know how to lie, cheat, or deceive. Horses thus offer us a unique opportunity to see ourselves in “divine mirrors,” reflecting back the chi we give off in our own emotions, to show ourselves in the moment. Horses react to what lies in our hearts, not in our heads. They are not confused by the words we use to lie to ourselves or hide from others.
Horses awaken the dormant right half of the human brain. Because the output of our right hemisphere has been largely suppressed since early childhood, it takes time to feel comfortable as a right—sided “we” instead of a left—sided “me.” Eliminating the voice of our egos creates a silence that
is at first frightening, but later, we learn, also enthralling. With that silence comes breathtaking power and clarity of thought. As Obi-Wan-Kanobi in Star Wars encourages Luke Skywalker to trust “the Force,” so horses exhort us to trust our intuitive right-brain abilities.
Working with horses gives us the opportunity to return to a primal, nonverbal state of awareness. Without the interference of language, we reconnect with the energy shared among all life forms. The connection is palpable and immediate. We learn how to find it, focus it, and let it fly. We explore how to apply chi for the purposes of asking our horses to move naturally, effortlessly, and respectfully wherever we wish them to go. We discover by direct, personal interaction with the horse that we are equal parts body and spirit: half chi, half DNA. Theologist John O’Donahue wrote: “Beyond the veils of language and the noise of activity, the most profound events of our lives take place in those fleeting moments where something else shines through, something that can never be fixed in language, something given as quietly as the gift of your next breath.”
Horsemanship as a Spiritual Path
TRANING HORSES WITH EMOTIONAL energy, with chi, is an evolution of the concepts of pressure and release used in natural horsemanship. All of us who work with horses owe a debt of gratitude to the pioneers of this discipline. Because of their contributions, we gain a better vantage point, from which we can see that horsemanship can lead us deep into the realm of self-awareness.
In this book, I have relied, in part, on concepts borrowed from different cultures, religions, and philosophies that have inspired me. These teachings or symbols offer beautiful ways to conceptualize and integrate the personal impact of training horses. I have included inspirational writings and scholarly interpretations from such diverse sources as Confucian- ism, Taoism, Zen Buddhism, Hinduism, Native American folklore, and Yaqui shamanism.
But nothing about training or interacting with horses using chi is meant to be esoteric or academic. The methodology in this book can be used by anyone, with or without prior equine or scholarly experience. Novice or expert, we can all find a comfortable setting in which to be around horses, to play with them, and, most importantly, to learn from them. I have taught individuals ranging from nine years old to ninety, from national- caliber athletes to the disabled, from the CEOs of Fortune 500 companies to hardened criminals. What I teach here is not magic. I am no magician; only the horses possess magical powers. By sharing their nonverbal abilities with us, they show us how to amplify our inner strengths, values, and energies.
First and foremost, this book is for those individuals who feel a certain mystical curiosity. The spiritual itch. It describes an approach to the train- ing of horses that gives us a new way of seeing. Wayne Dyer, the popular psychologist, says, “If you change the way you look at things, the things you look at change.” By altering how we visualize our relationships with horses, we discern a pathway leading to self-improvement, fulfillment, and awareness. Horses connect with our souls — the part of us that links us to everything. Horses help us find those bonds. The connections become as real as the ground we walk on. I hope my book will be an equine atlas, showing us another way to find ourselves.
Crossing the Threshold
TRAINING Horses, however, is a path, not a destination. Becoming a horseman or a horsewoman is not some elevated summit to reach but a journey to be undertaken. The way of the horse is a prescription for engag-
ing the Universe. It serves as an algorithm for finding a more fulfilling life; maybe even a shot at peace and happiness, too. Ray Hunt, one of the great sages of natural horsemanship, summed it up:
My goal with the horses is not to beat someone; it’s to win within myself To do the best Job I can do and tomorrow to try to do better. You’ll be working on yourself to accomplish this, not your horse.
Every time you step into the round pen with a horse, remind yourself that today you may stand on the threshold of a great new personal discovery. Each horse, in his own way, is ready to coach you. And when your resolution to change — to work on the person you want to become — becomes heartfelt and sincere, then the horse will reveal his next great secret, his next great gift, to you.
Horses are like a band of legendary Zen masters. They are perfect teach- ers because they uncover your real motivation. They tell you when you’re wholeheartedly committed or faking it, when you’re making a sacred vow or just paying lip service. Horses see what’s holding you back. And when you find the courage to confront those shortcomings, horses will always reward you with a way to overcome them. Just as Romeo did for Lillian. If all this begins to make horsemanship sound like a religious experience, I can accept that analogy. Describing how to work with horses as a way to access spiritual lessons is one of the goals of this book. I hope to encourage people — especially novices — not to feel intimidated by a lack of experience. None is required. Working with horses on the ground is a simple, easy, and safe way to see and [eel spiritual concepts at work. I also want to elucidate a new method for training horses based on the Asian concepts of manipulating chi. I hope the language and writing style are accessible to horsemen and novices from every walk of life and style
of riding.
Finally, I pray this book can help convey the power of what horses can teach us about the nature of spirituality. French literary figure Anatole France wrote: “Until one has loved an animal, a part of one’s soul remains unawakened.”
Horsemanship is another way, another vehicle, to achieve awakening. What is spiritually and developmentally significant in that pursuit is different for each of us. An automobile can take you and me to different locations, yet the method of driving and rules of the road for cars remain universally applicable. Mastering horsemanship is no different. A common set of skills is required before we are ready to seek our own destination.
Happy trails!
Note: The term horsemanship is unfortunately
not entirely gender neutral. This is regrettable in
the modern world of horses, where so many of
the individuals fiercely dedicated to improving
the lives of horses are women. I employ the term,
with its historical constraints, to signify the pursuit
of furthering the knowledge and understanding
of the skills of riding, managing, and training
horses, and gaining insight into equine behavior.
Translation - Polish […] U większości z nas, prawostronna funkcja mózgu uległa atrofii. Jest słaba, chwiejna. Nie jesteśmy przyzwyczajeni do odczuwania tego, co po prawej stronie, z powodu narzucającej się obecności funkcji lewej półkuli. Aby usłyszeć ciszę w prawej półkuli, musimy wzmocnić nasze intuicyjne, niewerbalne moce.
Partnerstwo z koniem
INTERAKCJA Z KOŃMI to właśnie powoduje. Obserwujemy naturę z radykalnie innej perspektywy: widok na świat sporządzony poprzez prawą półkulę. Poprzez relację z koniem, dostajemy możliwość wyciszenia swojej lewej półkuli. Zmusić ją do milczenia. Konie dostarczają wytchnienia od myślenia o nas samych, szansę na ucieczkę z więzienia bycia nami poprzez nas samych.
Konie funkcjonują z pozycji tożsamości stada, dlatego też postrzegają relację jako partnerstwo Podejmują wysiłek, aby nas włączyć w swój koncept stada - ogromny wysiłek zważywszy na to, że ostatecznie są one gatunkiem ofiary podczas gdy my jesteśmy nadrzędnymi drapieżnikami.
Jako dla ludzi, jest dla nas prawie niemożliwym do pojęcia jak dramatycznie różna jest perspektywa włączenia nas. Aby to zilustrować, wyobraźmy sobie obudzenie się rankiem w Boże narodzenie. Podczas odpakowywania prezentów, nagle spostrzegasz 400 kg tygrysa bengalskiego siedzącego koło ciebie na sofie w pokoju gościnnym. Twoja reakcja? Jesteś przerażony; chcesz krzyczeć, biec i dorwać najbliższą strzelbę lub gałąź jakiegoś drzewa.
Wyobraź sobie, że zamiast tego podejmujesz wysiłek włączenia tego tygrysa w kontekst społeczny. Zamiast ucieczki, łamiesz sobie głowę jak zawiesić skarpetę z prezentem na kominku, aby sprawić by tygrys poczuł się jak w domu, jako członek twojej rodziny. Daje nam to poczucie niesamowitego osiągnięcia emocjonalnego jakiego codziennie doświadczają konie aby włączyć nas ludzi, ludzkich drapieżników, jako integralną cześć ich roboczego (i emocjonalnego) życia. Jest to godna uwagi duchowa konstatacja na temat pojemności końskiego serca i duszy.
Podobnie jak konie wyprowadzają swoje jestestwo z tego, że są włączone w stado, tak samo podejmują wysiłek aby objąć także nas tą relacją, jako wspólny byt . Kiedy koń jest z nami, stajemy się częścią jego stada. Jeśli zaś chodzi o czas, konie żyją tylko w danej chwili. Nie ma oczekiwać dotyczących przyszłości lub rozczarowań związanych z przeszłością, które by przyciemniło ich związek z nami. Bez tego rodzaju planu działania, konie nie potrafią kłamać, oszukiwać lub być fałszywymi. Mamy zatem jedyną w swoim rodzaju okazję zobaczenia nas samych w „boskim zwierciadle”, odzwierciedlającym chi, które ukazujemy w swoich własnych emocjach, ukazywania siebie w chwili. Konie reagują na to, co znajduje się w naszym sercu, nie w naszej głowie. Nie dają się zmylić przez słowa, których używamy aby kłamać przed nami samymi lub ukrywać coś przed innymi.
Konie budzą drzemiącą prawą półkulę naszego mózgu. Od dzieciństwa działalność naszej prawej półkuli jest znacznie tłumiona stąd potrzeba trochę czasu aby poczuć się wygodnie jako „my”, co jest związane z prawą półkulą, zamiast „ja” co wynika z używania lewej półkuli. Wyeliminowanie głosu naszego ego wytwarza ciszę, która
Jest przerażająca, potem zaś, przekonujemy się, także czarowna. Wraz z tą ciszą przychodzi zapierająca dech siła i jasność myśli. Podobnie jak Obi-Wan-Kanobi w Gwiezdnych Wojnach zachęca Luka Skywalkera aby zaufał „mocy”, także konie nawołują, aby zaufać możliwościom naszej intuicyjnej, prawej półkuli naszego mózgu.
Prac z końmi daje nam okazję powrotu do pierwotnego, niewerbalnego stanu świadomości. Bez zakłóceń języka, łączymy się na powrót z energią współdzieloną z wszystkimi formami życia. Łączność jest namacalna i natychmiastowa. Uczymy się jak ją odnaleźć, skoncentrować ją i pozwolić jej latać. Poszukujemy jak stosować chi dla celów proszenia naszych koni, aby poruszały się naturalnie, bez wysiłku i z respektem tak, gdzie chcemy aby poszły. Poprzez bezpośrednią, osobistą interakcję z koniem odkrywamy, że jesteśmy równymi częściami ciała i ducha: w połowie chi, w połowie DNA. Teolog, John O’Donahue napisał: „Poza osłoną języka i szumem działania, dzieją się najgłębsze zdarzenia naszego życia w tych umykających chwilach, gdzie coś innego przeziera, coś, co nie może być ustalone poprzez język, coś co jest dane cichutko jak dar następnego oddechu”.
Jeździectwo jako ścieżka duchowa
Trenowanie koni za pomocą energii emocjonalnej, z chi, jest ewolucją konceptu nacisku i jego ustąpienia, stosowanego w jeździectwie naturalnym. Wszyscy którzy pracują z końmi są winni wdzięczność pionierom tej dyscypliny. Dzięki wkładowi który wnieśli, uzyskujemy przewagę i możemy zauważyć, że jeździectwo naturalne może poprowadzić nas głęboko w sferę samoświadomości.
Korzystałem w tej książce z zapożyczonych koncepcji z różnych kultur, religii i filozofii które mnie zainspirowały. Te nauki czy symbole zaoferowały piękne sposoby konceptualizacji i integracji osobistego wpływu na trenowanie koni. Zawarłem pisma i interpretacje z tak różnych źródeł jak konfucjanizm, Taoizm, Buddyzm Zen, Hinduizm, folklor amerykański i szamanizm Yaqui.
Nic jednak na temat trenowania czy pracy z końmi z wykorzystaniem chi nie jest ezoteryczne czy akademickie. Metodologia wykorzystywana w tej książce może być wykorzystana przez każdego, nie jest konieczne wcześniejsze doświadczenie z końmi lub z wiedza naukowa. Początkujący lub ekspert, wszyscy możemy znaleźć komfortowe warunki, bycia wśród koni, bawić się nimi, i, co najważniejsze, aby uczyć się od nich. Uczyłem osoby, od dziewięciu do dziewięćdziesięciu lat, począwszy od sportowców krajowego kalibru, osób niepełnosprawnych, od prezesów firm z listy Fortune 500.
do zatwardziałych kryminalistów. To czego uczę tutaj nie jest magią. Nie jestem magiem; tylko konie posiadają magiczną moc. Dzięki temu, że dzielą się swoimi zdolnościami z nami, pokazują nam jak wzmacniać naszą siłę wewnętrzną, wartości i energię.
Przede wszystkim, ta książka jest dla tych osób, które czują pewnego rodzaju mityczną ciekawość. Duchowy świąd. Opisuję tutaj podejście do trenowania koni, które daje nowy sposób postrzegania. Wayne Dyer, popularny psycholog, mówi: "Jeśli zmienić sposób patrzenia na rzeczy, rzeczy na które patrzysz zmieniają się." Zmieniając jak wizualizować nasze relacje z koni, możemy dostrzec ścieżkę prowadzącą do samodoskonalenia, spełnienia i świadomości. Konie łączą się z naszymi duszami - tą naszą częścią, która łączy nas ze wszystkim. Konie pomagają nam odnaleźć te więzi. Połączenia te stają się tak rzeczywiste, jak ziemia po której stąpamy. Mam nadzieję, że moja książka będzie atlasem koni, pokazującym nam inną drogę odnalezienia siebie samych.
Przekroczyć próg
TRENOWANIE KONI jest jednak ścieżką, nie zaś przeznaczeniem. Stawanie się jeźdźcem lub amazonką nie jest jakimś szczytem, który trzeba zdobyć, ale podróżą, którą można podjąć. Droga konia to recepta na angażowanie
się we Wszechświat. Służy jako o algorytm dla znalezienia bardziej satysfakcjonującego życia; może nawet także jako próba odnalezienia spokoju i szczęścia. Ray Hunt, jeden z wielkich mędrców naturalnego jeździectwa, tak to podsumował:
Moim celem z końmi nie jest pobicie kogoś; jest nim wygrania z samym sobą. Wykonanie najlepszej pracy jak potrafię i jutro spróbować zrobić to lepiej. Będziesz pracować nad sobą, aby to osiągnąć, a nie nad koniem.
Za każdym razem po wejściu z koniem do okrągłego wybiegu, przypomnij sobie, czy dziś można stanąć na progu wielkiego nowego odkrycia osobistego. Każdy koń, na swój sposób, jest gotowy, aby Cię poprowadzić. I kiedy twoje postanowienie aby się zmieniać - praca nad osobą, którą chcesz się stać - płynie zgłębi serca i jest szczera, to koń ujawni swoją kolejną wielką tajemnicę, swój kolejny wielki dar dla ciebie.
Konie są jak zespół legendarnych mistrzów Zen. Są perfekcyjnymi nauczycielami ponieważ odkrywają twoja prawdziwą motywację. Mówią ci, kiedy jesteś oddany całym sercem i kiedy udajesz, kiedy dokonujesz świętej przysięgi, albo po prostu prawisz frazesy. Konie widzą, co Cię powstrzymuje. i kiedy
odnajdziesz odwagę, by stawić czoła tym niedociągnięciom, konie zawsze wynagrodzą Cię sposobem, aby je przezwyciężyć. Podobnie jak Romeo zrobił dla Julii. Jeśli to wszystko zaczyna sprawiać, że wydaje się iż jeździectwo jest jak doświadczenie religijne, mogę przyjąć tę analogię. Opisując, jak pracować z końmi jako sposób na dostęp do lekcji duchowych jest jednym z celów tej książki. Mam nadzieję, że zachęcę ludzi - szczególnie nowicjuszy - żeby nie czuli się zastraszeni przez brak doświadczenia. Nie jest ono wymagane. Praca z końmi na ziemi jest prostym, łatwym i bezpiecznym sposobem, aby zobaczyć i odczuć duchowe koncepcje w pracy. Pragnę również wyjaśnić nową metodę do treningu koni oparte na azjatyckiej koncepcji manipulowania chi. Mam nadzieję, że język i styl pisania są dostępne dla początkujących, jak i jeźdźców z każdej dziedzinie życia i stylu
jazdy.
Wreszcie, modlę się ta książka może pomóc przekazać moc, co konie mogą nauczyć nas o naturze duchowości. Francuska postać literacka Anatole France napisał: "Aż do chwili pokochania zwierzęcia, część duszy człowieka pozostaje uśpiona".
Jeździectwo to kolejny sposób, kolejny pojazd, aby osiągnąć przebudzenie. Co jest duchowo i rozwojowo istotne w tym dążeniu jest inne w przypadku każdego z nas. Samochodami można dojechać do różnych miejsc, jednak sposób jazdy i przepisy ruchu drogowego dla samochodów pozostają nadal powszechnie stosowane. Opanowanie sztuki jeździeckiej jest tak samo. Wspólny zestaw umiejętności jest konieczny, zanim jesteśmy gotowi do poszukiwania własnego przeznaczenia.
Życzę szczęścia na szlaku!
UWAGA! Stosowane w oryginale anglojęzyczne określenie horsemanship nie jest neutralne z punktu widzenia płci. Nie jest to zbyt szczęśliwe we współczesnym świecie koni, gdzie tak wiele osób z oddaniem poświęcających się polepszeniem życia koni stanowią kobiety.
Autor używa tego określenia,
ze swoimi uwarunkowaniami historycznymi, w dążeniu do rozszerzenia wiedzy i zrozumienia umiejętności jeździeckich i trenowania koni i uzyskania wglądu w zachowanie się koni.
More
Less
Experience
Years of experience: 27. Registered at ProZ.com: Jul 2016.
An Oil and Gas Industry proffesional with over 20 years of experience in Projects related to Oil&Gas Exploration.
A real passion for English led me to USA in the early stage of my career where I learnt to think in English. Subsequent job activities in various countries and continents (Middle East, North Africa, Western Europe) gave me necessary experience to understand the English psyche, while still being able to expressing it in my mother tongue.
Expertise