This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Affiliations
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
Services
Translation, Transcreation, Editing/proofreading
Expertise
Specializes in:
Agriculture
Automotive / Cars & Trucks
Computers: Hardware
Computers: Software
Computers: Systems, Networks
Construction / Civil Engineering
Engineering (general)
IT (Information Technology)
Internet, e-Commerce
Livestock / Animal Husbandry
Also works in:
Materials (Plastics, Ceramics, etc.)
Media / Multimedia
Photography/Imaging (& Graphic Arts)
Printing & Publishing
Ships, Sailing, Maritime
Surveying
Telecom(munications)
Textiles / Clothing / Fashion
Transport / Transportation / Shipping
Computers (general)
Manufacturing
International Org/Dev/Coop
Law (general)
Economics
Energy / Power Generation
Environment & Ecology
Linguistics
Management
Nutrition
Science (general)
Business/Commerce (general)
Finance (general)
Human Resources
Insurance
Law: Contract(s)
Advertising / Public Relations
Cinema, Film, TV, Drama
Marketing / Market Research
Retail
Tourism & Travel
More
Less
Portfolio
Sample translations submitted: 2
English to Polish: Chasing the monsoon. A Modern Pilgrimage Through India by Aleksander Frater General field: Art/Literary
Source text - English PROLOGUE
The first sound I ever hear were those of falling rain. It was tropical, the kind that seems to possess a metallic weight and mass, and it began bucketing down as my mother went into labour at a small mission hospital in the South-West Pacific. It continued during the delivery and for some time after my birth, drumming on the galvanized iron roof, swishing through the heavy foliage outside.
The delivery was made by my father, the only doctor for a thousand miles in any direction. Several times a week he attended emergency calls by motor boat, often sailing great distances to reach patients in the remoter villages and settlements. The weather was thus of more than passing interest to him and, using a calibrated glass rain gauge and a creaking anemometer kept in the hospital garden, he measured and recorded it, noting down items like precipitation, hours of sunshine and wind speed and direction.
Years later, referring to these records, he told me that on the day I was born, in the space of seven hours and twelve minutes - 2.1 inches of rain fell; it knocked flowers off the trees and washed away topsoil; our little island was carpeted with fallen blossoms, damp and sweet smelling, the surrounding lagoon darkened by tons of deliquescent earth floating in suspension. The sea state had been moderate, the swell light.
Naturally, I have no conscious recollection of these events but reckon they must have left a mark. I spent five years there before the threat of an impending Japanese invasion caused my mother, sister and me to be evacuated to Australia aboard an ageing, rust-streaked tramp steamer (which got under way through light air and a heavy pre-dawn dew) but during that period I experienced thousands of hours of rain and climatic extremes.
Tropical depression moved in and out like trains, pulling their high precipitation, Force 8 winds and immoderate sea states behind them, and they always got a big welcome from me. The inevitable thunder and lightning overtures were exhilarating but I had been taught to observe them analytically, counting off the seconds between flash and boom at the rate of five to the mile, tracking the approaching storm, anticipating the foaming onset of the rain itself - comforting, cooling, charging the house with smells from the dripping garden; perhaps it was atmospheric electricity that sent mysterious squalls of frangipani and jasmine gusting through the rooms and lingering in fragrant air pockets long after the rain had gone. I liked the sense of privacy it invoked, the way towering curtains closed around the island and sealed it off from the rest of the world.
A picture hung beside my bed which accurately encapsulated all this. It was a framed, luridly tinted Edwardian print of a deluge inundating a range of steep grassy hills. Temples along the crests indicated that the landscape was oriental. In small forests lower down, tigers and naked pygmies with spears could be discerned. In some the tigers were avoiding the pygmies; in others the pygmies ran from the tigers. What made it remarkable, though, was the weight and density of the rain. Water fell torrentially from low, scudding cloud and sprang from the hillsides in countless foaming cataracts. Flapping sheets of water hung spinnaker-like in the air, more went surfing down the slopes. Its curious bottle-green opacity suggested that the artist - L. Geo. Lopez according to the signature - had placed his drowned landscape at the bottom of a lake. This masterpiece, identified in a flowing intaglio caption as 'Cherrapunji, Assam: The Wettest Place on Earth', had been a wedding present to my parents. Its effect on me was so profound that afterwards, as a war evacuee in Australia, bouts of homesickness could be assuaged by simply willing it back again. In the mind's eye it had a dark iconic glow that dispelled even the darkness of my school dormitory.
My father admired the picture too. He called it a study of convectional turmoil. It was also a view of the Indian monsoon in the act of producing the world's heaviest rains; what L. Geo. Lopez had depicted here, probably without realizing it, was the excessive precipitation you got when the upper tropospheric belt moved in over those lofty hills. He knew his stuff. The donor of the picture was an old Glasgow friend named Wapshot who worked in Cherrapunji as a Church of Scotland missionary, and their correspondence seemed to consist largely of exchanged weather information. Some of Wapshot's rainfall figures reduced even my father to silence. Thirty-five inches in a single day! Waterlogged earth made burials impossible so corpses were placed in vats of wild honey until the ground was dry enough to receive them. The honey tasted faintly of oranges and, according to Wapshot, lent the bodies a slick, eel-like lubricity which made them very hard to handle.
My father often spoke of going to Cherrapunji. In meteorological terms he likened it to one of the Stations of the Cross and implied that a visit at the height of the monsoon, with his rain gauge, would be a kind of pilgrimage.
Two or three times a year, in season, we got a bravura climatic performance of our own. Hurricanes were usually presaged by a red moon, a purple dawn and oily green morning cloud. The sun - if glimpsed at all - would often be encircled by a halo, its open side announcing the quarter from which the blow should come. The barometer dropped so fast it almost fell off the wall. The sea became glassy and a curious stillness set in. Smoke rose from village fires in a structured, architectural way, forming pillars and buttresses that supported a vaulted ceiling of heavy black overcast. From neighbouring islands the sound of dogs barking and babies crying carried clearly. Small craft ran for cover. Storm shutters went up.
Translation - Polish PROLOG
Pierwszy dźwięk, jaki usłyszałem w swoim życiu, był dźwiękiem padającego deszczu. Był to deszcz tropikalny, taki, którego krople zdają się być ciężkie niczym metal. Podczas gdy w małym szpitalu misyjnym, na południowo-zachodnim Pacyfiku, moja matka zaczęła rodzić, zwykły deszcz przerodził się w istną ulewę. Trwała ona przez cały poród i jeszcze przez jakiś czas po moich narodzinach, bębniąc po ocynkowanym żelaznym dachu i szeleszcząco przedzierając się przez ciężkie listowie drzew.
Poród odebrał mój ojciec, jedyny lekarz w zasięgu tysiąca kilometrów. Kilka razy w tygodniu wzywany był on do nagłych wypadków i zachorowań i tylko dzięki swej motorówce był w stanie przepłynąć dalekie odległości i dotrzeć do pacjentów z najbardziej odległych wiosek i osad. Dlatego też umiejętność przewidywania pogody była dla niego niemal tak samo ważna, jak znajomość anatomii. Za pomocą kalibrowanego deszczomierzu i skrzypiącego anemometru, które przechowywał w szpitalnym ogrodzie, codziennie mierzył i rejestrował pogodę — notując takie elementy jak opady, godziny nasłonecznienia, prędkość i kierunek wiatru.
Wiele lat później, odnosząc się do tych zapisów, powiedział mi, że w dniu, w którym się urodziłem, w ciągu siedmiu godzin i dwunastu minut spadło 53.34 mmH2O deszczu; opady były na tyle silne, iż strąciły kwiaty z drzew i zmyły wierzchnią powierzchnię gleby; nasza mała wysepka była okryta płaszczem opadłych kwiatów, a w powietrzu unosił się wilgotno-słodki zapach. Otaczająca nas laguna zaciemniła się od czerni błotnistej ziemi powstałej wskutek wilgoci. Stan morza był umiarkowany, a fale łagodne.
Z oczywistych powodów, ja nie pamiętam tych wszystkich wydarzeń, ale sądzę, że pomimo mej dziecięcej nieświadomości, pozostawiły one we mnie jakiś ślad. Spędziłem w tym miejscu pięć lat, zanim zagrożenie zbliżającej się inwazji japońskiej zmusiło moją matkę, siostrę i mnie do ewakuacji do Australii, do której dotarliśmy na pokładzie starzejącego się i pokrytego rdzą parowca (a była to podróż przez łagodne powietrze i ciężką poranną rosę). Jednak w ciągu tych krótkich pięciu lat doświadczyłem tysięcy godzin deszczu i byłem świadkiem ekstremalnych warunków pogodowych.
Depresja tropikalna wpadała i znikała niczym pociąg, ciągnąc za sobą nie wagony a wysokie opady, silny wiatr o prędkości 8 stopni w skali Beauforta oraz wzburzone morze, które ja zawsze witałem z niesamowitym entuzjazmem. Nieuniknione uderzenia piorunów i błyskawice były niewątpliwie ekscytujące, lecz ja nauczyłem się je obserwować w sposób analityczny. Odliczałem sekundy między błyskiem a grzmotem w tempie 3 sekund do kilometra, śledziłem postępy zbliżającej się burzy, niecierpliwie oczekując kolejnego etapu w postaci deszczowej nawałnicy. Było to niezwykłe kojące zjawisko, które błogo ochładzało powietrze i wypełniało dom zapachami z ociekającego wodą ogrodu; być może to ta elektryczność powietrza wysyłała tajemnicze szkwały o zapachu kwiatu Lei i jaśminu, który przemykał przez wszystkie pokoje i niczym zapachowa kieszeń powietrzna utrzymywał się jeszcze długo po deszczu. Lubiłem to uczucie prywatności, gdy burza niczym ogromna kurtyna z chmur i deszczu oddzielała naszą wyspę od reszty świata.
Obok moje łóżka wisiał obramowany obraz, który z niesamowitą dokładnością przedstawiał moje własne wspomnienia. Była to rycina o jaskrawych kolorach, która pochodziła z epoki edwardiańskiej i ilustrowała oberwanie chmury podtapiające strome, trawiaste wzgórza. Świątynie wzdłuż grzbietów tych wzgórz wskazywały, że krajobraz był orientalny. W niewielkich lasach poniżej można było dostrzec tygrysy i nagich pigmejów z włóczniami. Niektóre sceny przedstawiały tygrysy starające się uniknąć polujących na nie Pigmejów; na innych zaś to właśnie Pigmeje uciekali od tygrysów. Najwspanialsza była jednak ciężkość i gęstość deszczu przedstawiona na obrazie. Woda z nisko dryfującej chmury padała ulewnym strumieniem i wyskakiwała ze zboczy w postaci niezliczonych, pieniących się katarakt. Trzepoczące tafle wody wiły się w powietrzu niczym żagiel i jak nieokiełznany potok prędko spływały po zboczach wzgórza. Osobliwy sposób, w jaki autor – L.Geo. Lopez, sądząc po widniejącym podpisie – zastosował w obrazie mętność butelkowej zieleni, która sprawia wrażenie, iż cały krajobraz znajduje się na dnie jeziora. Arcydzieło to było podarunkiem ślubnym dla moich rodziców, a wygrawerowany na nim falisty napis określał przedstawiony pejzaż jako „Cherrapunji, Assam: czyli Najbardziej Mokre Miejsce na Ziemi”. Obraz ten miał na mnie na tyle potężny wpływ, iż gdy jako wysiedleniec w Australii dręczony byłem tęsknotą za domem, samo wspomnienie o nim dawało mi ulgę. W mojej pamięci był on niczym tajemnicza poświata, która rozpraszała nawet mrok mojego szkolnego akademika.
Mój ojciec również był zachwycony tym obrazem i nazywał go studium konwulsyjnego zamieszania. Przedstawiał on także piękno indyjskiego monsunu, który był przyczyną najcięższych deszczy na świecie; co L. Geo. Lopez uchwycił tutaj, zapewne nie zdając sobie z tego sprawy, było nadmiernymi opadami atmosferycznymi wywołanymi przez górny pas troposferyczny, który przeniósł się nad te wyniosłe wzgórza. ‘ Oczywiście poruszając się po skosie’, powiedziałby mój ojciec. On znał się na rzeczy i był prawdziwym ekspertem w tej dziedzinie. Osobą, która podarowała tę rycinę był jego dobry przyjaciel z Glasgow o imieniu Wapshot, który pracował w Cherrapunji jako misjonarz Kościoła Szkocji. Listowna korespondencja między nim wydała się być wyłącznie wymianą informacji o pogodzie. Niektóre dane o opadach w tym regionie, opisywane przez Wapshota, szokowały nawet mojego ojca. „889 mmH2O deszczu w jeden dzień!”, zachwycał się. Podczas sezonu monsunowego ziemia była tak przemoczona, iż uniemożliwiała pochówek zmarłych, więc ciała musiały być tymczasowo przechowywane w kadziach dzikiego miodu do czasu, gdy ziemia wyschła na tyle by mogła te ciała przyjąć. Miód miał lekki pomarańczowy posmak i według Wapshota, sprawiał, że umieszczone w nim ciała stawały się śliskie niczym węgorz i dlatego też trudno było je chwycić.
Mój ojciec często mówił, że chciałby odwiedzić Cherrapunji. W sensie meteorologicznym porównał tę podróż do jednej ze stacji Drogi Krzyżowej i sugerował, że wizyta w szczycie sezonu monsunowego, z jego deszczomierzem, byłaby niczym pielgrzymka.
Dwa lub trzy razy w roku, w sezonie, w Australii też byliśmy świadkami brawurowego pokazu klimatycznego. Huragany były zwykle zapowiadane przez czerwony księżyc, purpurowy świt i oliwko zieloną poranną chmurę. Słońce – o ile w ogóle wyjrzało – było otoczone tak zwanym wieńcem, czy aureolą, a jego otwarta strona zapowiadała kwadrę, z której nadejść miał cios huraganu. Ciśnienie spadało tak szybko, że sam barometr prawie spadał ze ściany. Morze stawało się szkliste i następowała osobliwa cisza. Dym z wiejskich ognisk uniósł się wtedy w uporządkowany, niemal architektoniczny sposób, tworząc filary i przypory, które podtrzymywały sufit sklepiony z ciężkich czarnych chmur. Z sąsiednich wiosek dało się słyszeć szczekanie psów i płacz dzieci, których odgłosy niesione były przez gładką taflę wody. Małe łódki zaczynały pędzić ku schronieniu, a mieszkańcy podnosili żaluzje przeciwsztormowe.
English to Polish: Blackpool Pleasure Beach brochure General field: Marketing
Source text - English Blackpool Pleasure Beach, voted the Best Amusement Park in the UK by TripAdvisor, offers great value for money, 125 rides and attractions plus spectacular shows and memories which will last a lifetime!
Home to the steel mega-coaster that is the Big One, the UK’s only Nickelodeon Land and the world’s first Wallace & Gromit ride, Thirll-O-Matic, Blackpool Pleasure Beach is full of world firsts.
Nickelodeon Land
The UK’s only Nickelodeon Land continues to be a firm favourite with families, with 12 amazing rides and attractions in this 6-acre area of Pleasure Beach including a Nickelodeon shop, exciting games, a new family restaurant and opportunities to meet famous Nickelodeon characters including SpongeBoB SquarePants, Dora and the Teenage Mutant Ninja Turtles.
Blackpool Pleasure Beach has one of the best collections of ‘woodies’ in the world with the Big Dipper, one of Europe’s only twin-tracked rollercoaster in the Grand National, the twisting and turning Wild Mouse, the bright and exhilarating Nickelodeon Streak and its smaller sister, the Blue Flyer making up a fine selection of heritage coasters you will ever see.
Having fun can be a hungry business; luckily the park offers a wide range of food from 30 catering outlets and restaurants including the Big Pizza Kitchen, serving delicious stone baked pizza, pastas and salad buffet. The park is also home to fabulous Champagne and Oyster bars and freshly brewed Starbucks in a host of venues. There’s a Burger King, the North West’s first Tiger Bills restaurant and fine dining at the White Tower restaurant which offers elegant dining and panoramic views of Blackpool’s world famous Promenade! All You Can Eat and All You Can Drink packages are available, which offer fantastic value for money.
There’s more to Blackpool Pleasure Beach than just rides! There’s the Hot Ice Show in the park’s very own Arena. This must-see spectacular show has earned rave reviews and sees Olympic and professional skaters from across the planet taking to the ice with amazing, glittering costumes, spectacular sounds and jaw-dropping moves!
There are two easy ways to experience Blackpool Pleasure Beach; you can purchase a Pleasure Beach Pass which allows you entry to the attraction, unlimited rides on the Pleasure Beach Express, explore Chinese Puzzle Maze, check out Bradley & Bella’s Learning Garden and enjoy the Spectacular Dancing Water Show. Or you can buy an Unlimited Ride Wristband, which gives you entry to the attraction and allows you to ride all the rides all day, as many times as you like.
Translation - Polish Blackpool Pleasure Beach, który został uznany przez TripAdvisor za najlepszy park rozrywki w Wielkiej Brytanii, oferuje 125 przejażdżek i atrakcji oraz spektakularne pokazy, które są nie tylko warte swojej ceny, lecz również gwarantują niezapomniane przeżycia!
Jest to kolebka wielu unikatowych atrakcji, takich jak: stalowy mega-roller coaster The Big One, jedyny w Wielkiej Brytanii Nickelodeon Land oraz jedyna na świecie kolejka górska animowanych postaci Wallace’a i Gromit’a (Thrill-O-Matic).
Nickelodeon Land
Jedyny w Wielkiej Brytanii Nickelodeon Land – to 6-hektarowy obszar na terenie Pleasure Beach, który niezmiennie cieszy się ogromną popularnością wśród rodzin. Oferuje on 12 wspaniałych przejażdżek i atrakcji, sklep z pamiątkami Nickelodeon, ekscytujące gry, smaczne posiłki w restauracji familijnej i co najważniejsze, wyjątkową możliwość spotkania znanych postaci Nickelodeon, w tym SpongeBob’a Kanciastoportego, Dorę (z Dora poznaje świat), a także Wojownicze Żółwie Ninja.
Park rozrywki Blackpool Pleasure Beach jest również znany ze swej obszernej kolekcji zabytkowych kolejek drewnianych, takich jak: klasyczny rollercoaster Big Dipper, jeden z jedynych w Europie roller coaster dwutorowy Grand National, szybka i pokrętna kolejka Wild Mouse, porywający Nickelodeon Streak słynący ze swego barwnego wagonika oraz jego nieco mniejsza, lecz równie zawrotna wersja — Blue Flyer.
W naszym parku uważamy, że dobra zabawa i pyszne jedzenie powinny iść w parze. Dlatego, oprócz fantastycznych atrakcji, oferujemy również szeroki wybór potraw z 30 punktów gastronomicznych i restauracji, w tym Big Pizza Kitchen, serwującej pizzę prosto z pieca, dania z makaronu i różnego rodzaju sałatki. Polecamy również fantastyczny bar Champagne and Oyster oraz kawiarnie znanej sieci Starbucks. Znajduje się tu także popularny Burger King oraz pierwsza w tym regionie restauracja Tiger Bills. Amatorów wykwintnej kuchni gorąco zachęcamy do odwiedzenia restauracji White Tower, która słynie nie tylko ze swych gustownych dań, lecz również z panoramicznego widoku na słynną promenadę Blackpool. Dogodne oferty ‘Jesz i pijesz ile chcesz’ są również dostępne.
Blackpool Pleasure Beach to więcej niż tylko przejażdżki! Nasz park ma również swoją własną arenę, na której zarówno Olimpijczycy, jak i profesjonalni łyżwiarze z całego świata, odziani w błyszczące stroje i w takt pięknej muzyki — prezentują swoje niezwykłe umiejętności w tańcu na lodzie.
Istnieją dwa proste sposoby na wizytę w parku Blackpool Pleasure Beach: możecie Państwo wykupić kartę wstępu ‘Pleasure Beach’, która umożliwia dostęp do wszystkich atrakcji, nieograniczoną ilość przejażdżek lokomotywą Pleasure Beach Express, wstęp do Chińskiego labiryntu, wizytę w parku naukowym Bradley’a i Belli i podziwianie multimedialnego pokazu Dancing Water Show przy naszej fontannie. Możecie również nabyć opaskę 'Unlimited Ride', która umożliwia dostęp do wszystkich atrakcji i kolejek przez cały dzień, bez limitu.
More
Less
Translation education
Master's degree - University of Manchester
Experience
Years of experience: 7. Registered at ProZ.com: Apr 2019.
English to Polish (University of Manchester) English to Polish (University of Manchester)
Memberships
N/A
Software
Adobe Acrobat, Google Translator Toolkit, memoQ, Microsoft Excel, Microsoft Word, OmegaT, Powerpoint, Smartcat, Subtitle Editor, Subtitle Workshop, Trados Studio
