This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Affiliations
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
English to Polish: The Common Agricultural Policy: prime example of why EU matters and how you can influence it General field: Science Detailed field: Agriculture
Source text - English Trees Robijns
Senior EU Agriculture and Bioenergy Policy Officer, BirdLife Europe
The Common Agricultural Policy: prime example of why EU matters and how you can influence it
Over one third of the EU budget with the potential of influencing over half of the EU territory, the Common Agriculture Policy is one of the unique European policies where Brussels actually matters. In 2014, we just have gone through another reform round and while bureaucrats in the capitals are trying to figure out what the decision was, OTOP and BirdLife are taking stock of a reform and a policy that is having so much influence but is so hard to change.
CAP – what’s that?
The Common Agricultural Policy (CAP) is one of these important European policies that has a very big impact on people and the land. European taxpayers spend annually over 50 billion Euros on the CAP to ensure food security in the EU, a lively rural area and respect for the environment. That is a number that ranges now around one third of the EU budget. However, these broad claims are far from correct. In reality we see that 80% of the money goes to 20% of the beneficiaries, most of them practicing very intensive farm practices which have detrimental effects for the rural areas in terms of the environment and the people that live in it. Despite its claims Europe has been confronted with a rural exodus, including a very large decline in (often small and family) farmers, while at the same time having a full on crisis of the environment be it for water (farming is responsible for 50% of nitrogen in the water) , soil (around 15% of all EU farmland is affected by soil erosion) or biodiversity (farmland birds have declined by over 50% in the EU and butterflies by over 70% in a range of EU countries). In Poland specifically, the 20% (in Poland we follow trends in FBI since 2000 and 20% is the overall decline).
Why farming is so important?
At the same time, farming and healthy rural areas are very important for Europe. Farming provides us with the necessary food, feed for animals, fibre for materials, etc. Rural areas count for almost 80% of the EU territory and almost 50% that territory is farmland. In these areas, there are many people living and working and much of our birds, butterflies and plants have a home in these areas. What we see unfortunately is that the CAP, a policy being around since the very beginning of the EU in the 1960-ies, has not delivered for the diversity of people, farming practices and the environment. On the contrary, it has been very effective in fulfilling its original goal: “to ensure a fair standard of living for farmers and to provide a stable and safe food supply at affordable prices for consumers”, but it has not been adapted to a changing reality of rural areas in trouble, an environment in danger, some farmers intensifying at all costs, while others are trying to respect the countryside but are not rewarded for this.
Environment is not agriculture’s oppose
This is why several rounds of reform have gone through this policy to try and adapt it to changing times. One of the most notable of these reforms has been to stop the overproduction, characterized through butter mountains and wine lakes. Another reform of the policy has taken place over the last couple of years with as a main aim to confront the economic, environmental and territorial challenges. Unfortunately we have seen that it has not brought us the solutions we all need.
BirdLife has been working on the reform of this policy since the 1980-ies because we saw the destruction it was doing on the ground in terms of effects on birds, biodiversity and the environment at large. In this last reform, we played a specifically big role as one of the key discussions was around the environmental challenge and the so-called greening of the policy. Therefore BirdLife, together with 4 other EU organizations, came up with a reform proposal, something that took the CAP away from giving blunt income support to farmers without a clear justification but towards a more straightforward approach where farmers and land managers are paid for a clear environmental delivery. The reason why we chose this approach is because there cannot be long term food security in Europe without a fundamental respect for the environment, because farming is working the environment and needs the environment and its ecosystem services to continue functioning. Our proposal had a lot of effect and the Commissioner for agriculture, Dacian Ciolos, tried to put forward a proposal that had environment as an important pillar. Unfortunately what we have seen is that farm ministers and the agriculture committee in the European Parliament have reacted in a very conservative and fearful way. They were seeing agriculture as opposing environment, not that the environment actually enables farming. This strong fear has led to a strong opposition against the proposals in which they got hollowed out to become just a name: greening without any content.
Elections matter
BirdLife is of course very disappointed that the agriculture ministers and the members of the agriculture committee in the European Parliament reacted so badly on this reform. BirdLife also fears that several of the key decision makers have very strong link to the more intensive part of the farmers and the farm lobby – one of the strongest lobbies in Brussels. However, that does not mean that our organization gives up. BirdLife and its members all over Europe are one of the organizations that is most involved in trying to implement the good parts of the policy in a constructive way with farmers and rural stakeholders. At the same time we are calling upon all our members to take European politics seriously because your vote actually makes the difference. Because this reform has been the first reform in which the European Parliament has played such a big role, we see how important it is to have good parliamentarians that want to work for a strong European farm policy that is doing good for people living in rural areas and the for the environment. Therefore we call upon you to take part in the European elections and to choose the person that you think will represent your interest and vision in the best possible way.
Translation - Polish Trees Robijns
Starszy Koordynator Polityki Rolnej i Bioenergii, BirdLIfe Europa
Wspólna Polityka Rolna: pierwszorzędny przykład pokazujący, dlaczego UE ma znaczenie i jak możesz na nią wpłynąć.
Ponad jedna trzecia budżetu UE może wpłynąć na więcej niż połowę jej terytorium. Wspólna Polityka Rolna jest jedną z unikatowych strategii, dla których Bruksela obecnie się liczy.
W 2014 weszła w życie nowa reforma. Biurokraci ze światowych stolic próbują zrozumieć decyzję, jaka zapadła, zaś OTOP i BirdLIfe rozważają wprowadzenie reformy i polityki, która może wywrzeć wielki wpływ, ale jest też trudna we wdrożeniu w życie.
Wspólna Polityka Rolna – czym jest?
Wspólna Polityka Rolna jest polityką, która ma ogromny wpływ na ludzi żyjących w Europie.
Europejscy podatnicy przeznaczają ponad 50 milionów euro na zapewnienie bezpieczeństwa żywnościowego, ożywionych terenów rolniczych i szacunku dla środowiska. Jest to liczba, która obecnie osiąga około jednej trzeciej budżetu UE. Jednakże te szeroko zakrojone zapewnienia daleko odbiegają od rzeczywistości. Tak naprawdę 80% pieniędzy trafia do 20% beneficjentów, większość z nich uprawia rolnictwo intensywne, które przynosi szkody obszarom wiejskim, włączając w nie środowisko i ludzi, którzy w nim żyją. Pomimo swoich zapewnień, Europa zmaga się ze zjawiskiem emigracji z terenów wiejskich, włączając w to rolników. Jednocześnie walczy z kryzysem związanym z relacjami środowiska i: wody (rolnictwo jest odpowiedzialne za 50% azotu w wodzie), gleby (około 15% terenów rolniczych jest dotkniętych erozją gleby), czy bioróżnorodności ( liczba ptaków na terenach rolniczych Unii Europejskiej zmniejszyła się o ponad 50%, zaś populacja motyli spadła o ponad 70% na terytorium UE).W samej Polsce liczba ta wynosi 20% (w Polsce obserwujemy te tendencje przez FBI od 2000 roku, 20% to ogólny procent spadku).
Dlaczego rolnictwo jest tak ważne?
W tym momencie nieskażone tereny wiejskie są bardzo ważne do Europy. Rolnictwo dostarcza nam niezbędną żywność, paszę dla zwierząt, włókna do szycia materiałów itp. Tereny wiejskie zajmują prawie 80% terytorium UE, zaś 50% tego terytorium to tereny rolnicze . Na tych obszarach żyje i pracuje wielu ludzi, znajduje się tam również wiele naszych ptaków, motyli i roślin. Niestety, zauważyliśmy, że Wspólna Polityka Rolna, która istnieje od samych początków UE w latach 60′ ubiegłego wieku, nie rozwija się na korzyść zróżnicowania ludzkości tam żyjącej,jak również rolnictwa i środowiska. Z drugiej jednak strony widać efekty w zdobyciu pierwotnego celu, jakim jest „zapewnienie należnego standardu życia rolników oraz dostarczenie trwałej i bezpiecznej żywności w przystępnej cenie dla konsumentów”, ale nie zostało to dostosowane do zmieniającej się rzeczywistości ani na obszarach wiejskich, które mają poważne problemy, ani też do zagrożeń środowiska, gdyż wielu rolników za wszelką cenę chce praktykować rolnictwo intensywnie, kiedy inni traktują obszary wiejskie z szacunkiem i nie są za to nagradzani.
Środowisko nie jest przeciwne rolnictwu
Właśnie dlatego wiele reform zostało zaakceptowanych w ramach tej polityki aby dostosować ją do zmieniających się czasów. Jedna z najbardziej znaczących reform zapobiegła nadprodukcji, czyli słynnych „gór masła i jezior win”. Kolejna reforma została wprowadzona kilka lat temu, a jej głównym celem była konfrontacja z ekonomicznymi i terytorialnymi wyzwaniami. Niestety, dostrzegliśmy, że nie przyniosło to pożądanych rozwiązań.
BirdLIfe pracowało nad reformą w ramach tej polityki od lat osiemdziesiątych, ponieważ zauważyliśmy jak jej długotrwałe efekty wpływały niszcząco na ptaki, bioróżnorodność i szeroko pojęte środowisko. W tej ostatniej reformie graliśmy wyjątkowo ważną rolę, gdyż jedna z kluczowych dyskusji dotyczyła się wokół wyzwań stawianych przed środowiskiem i tzw. „zieloną polityką”.Dlatego BirdLIfe, razem z czterema innymi organizacjami Unii Europejskiej, wyszło z propozycją reformy, która odsunęłaby Wspólną Politykę Rolną od udzielania rolnikom mniejszego wsparcia finansowego bez jasnego uzasadnienia, ale zamiast tego skłaniamy się wobec podejścia, według którego rolnicy i właściciele ziemscy będą wynagradzani za drogie zaopatrzenie ekologiczne. Wybraliśmy to podejście, gdyż bez traktowania środowiska z szacunkiem nie ma w Europie miejsca na długoterminowe bezpieczeństwo żywnościowe, co wiąże się z faktem, iż rolnictwo pracuje dla środowiska i aby funkcjonować, potrzebuje zarówno zarówno jego, jak i usług ekosystemu. Nasza propozycja wywarła odpowiednie wrażenie i Komisarz rolnictwa, Dacian Ciolos, zaaprobował ją, uznając, że środowisko naturalne jest istotnym filarem. Niestety, Ministrowie Rolnictwa i Komisje Rolnictwa w Parlamencie Europejskim zareagowały na naszą propozycję w bardzo konserwatywny i pełen obaw sposób. Widzą oni rolnictwo jako przeciwnika środowiska, nie dostrzegając, że środowisko obecnie stwarza odpowiednie warunki dla rolnictwa. Ten silny strach doprowadził do równie silnej opozycji przeciwko tym propozycjom, z których pozostał już tylko pusty slogan: „zielona polityka” nie poparta żadną treścią.
Znaczenie wyborów
BirdLife jest oczywiście bardzo rozczarowane negatywną reakcją członków Komisji Rolnictwa w Parlamencie Europejskim .BirdLife obawia się również, że kilku decydentów może mieć mieć bardzo mocne powiązanie z większą częścią rolników i lobby rolniczego – jednego z najsilniejszych w Brukseli. Jednakże nie oznacza to, że organizacja poddaje się. BirdLife i jego członkowie na terenie całej Europy są bardzo zaangażowani we wprowadzaniu pozytywnych aspektów reformy w konstruktywny sposób razem z rolnikami i właścicielami ziemskimi. Jednocześnie wzywamy wszystkich naszych członków do poważnego potraktowania Europejskiej polityki, ponieważ Wasz głos naprawdę ma znaczenie. Reforma ta jest pierwszą reformą, która odegrała tak dużą rolę w Parlamencie Europejskim, dlatego wiemy, jak ważna jest obecność odpowiednich Parlamentarzystów pracujących ciężko na rzecz Europejskiej Polityki Rolniczej, która wpływa pozytywnie na ludzi żyjących na terenach wiejskich i na całe środowisko. Zatem wzywamy Was do wzięcia udziału w głosowaniu i wybrania osoby, która według Was będzie jak najlepiej reprezentować Wasze dobro i wizję.
Polish to English: Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie General field: Other Detailed field: Other
Source text - Polish Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie
Początki muzeum
Muzeum narodziło się z pasji kolekcjonerskiej Andrzeja Wawrzyniaka, marynarza i dyplomaty, który w Azji spędził 27 lat, głównie w Wietnamie, Indonezji, Laosie, Nepalu i Afganistanie.
Z prywatnego kolekcjonera stał się profesjonalnym muzealnikiem. Zasiadał w Radzie do Spraw Muzeów przy Ministrze Kultury. Jest nadal, od kilku kadencji, członkiem Komitetu Nauk Orientalistycznych Polskiej Akademii Nauk. W 1973 roku podarował swe już wtedy bogate zbiory dzieł sztuki i obiektów etnograficznych państwu polskiemu i mianowany został dożywotnim dyrektorem i kustoszem utworzonego w ten sposób muzeum. Założycielska kolekcja, licząca ponad 4000 obiektów, pochodziła z wysp indonezyjskich: Jawy, Sumatry, Kalimantanu (czyli Borneo), Sulawesi (czyli Celebesu), Bali, Sumby, Moluków, Flores. Najważniejszą jej część stanowiły krisy, maski obrzędowe i teatralne, lalki klasycznego teatru jawajskiego wayang kulit i wayang golek, rzeźby kamienne, drewniane, terakotowe oraz tkaniny: batiki, ikaty i tapisy, wreszcie zbiory tradycyjnego i współczesnego malarstwa indonezyjskiego.
Adam Wawrzyniak zrezygnował z funkcji dyrektora w 2013 roku[1].
Zakres zbiorów
Muzeum Azji i Pacyfiku gromadzi zbiory ze wszystkich krajów Azji, Australii i Oceanii, głównie przez darowizny od indywidualnych ofiarodawców oraz instytucji, a także w drodze zakupów. Obecnie przekroczyły one liczbę 20500 obiektów. Najliczniejsze są kolekcje z Indonezji, Wietnamu, Indii, Birmy, Laosu, Chin, krajów kręgu buddyzmu tradycji wadżrajany (Mongolia, Nepal, Tybet), jak też Centralnej Azji i Afganistanu. Muzeum gromadzi także współczesne malarstwo, grafikę i rysunki o tematyce orientalnej. W zbiorach znajdują się prace takich artystów polskich jak Tadeusz Kulisiewicz, Aleksander Kobzdej, Andrzej Strumiłło i Roman Opałka.
Biblioteka Azjatycka
Galeria Azjatycka, ul. Freta 5
Przy Muzeum istnieje Biblioteka Azjatycka posiadająca specjalistyczny księgozbiór liczący ponad 14 tysięcy woluminów i ponad 200 tytułów czasopism polskich i obcych, uzyskiwanych drogą zakupów i wymiany. Uzupełniają to zbiory specjalne w postaci mikrofilmów, fotografii, nagrań płytowych i wideo.
Ekspozycje
Z braku miejsca Muzeum nie posiada stałej ekspozycji. Wystawy czasowe prezentowane są w Galerii Azjatyckiej przy ul. Freta 5 w Warszawie. Okazjonalnie organizowane są także w innych salach wystawowych stolicy. Wiele wystaw odbywa się w innych miastach polskich i za granicą, nie tylko w Europie, lecz także w Azji i pozostałych częściach świata. Rozległa działalność oświatowa i promocyjna wyraża się liczbą wielu spotkań: są to prelekcje na temat sztuki, religii, filozofii azjatyckich, pokazy filmowe, wieczory poezji, muzyki i tańca orientalnego, spotkania z ciekawymi ludźmi, jak dyplomaci, podróżnicy, wyznawcy różnych religii. W Galerii Azjatyckiej odbywają się również promocje książek związanych z Azją.
Nowy budynek
W 2002 roku Muzeum podpisało umowę z inwestorem, spółką EuroCity, na dzierżawę części działki przy ul. Solec 24 w celu budowy budynku biurowego, mieszczącego również siedzibę Muzeum. Na parterze tego budynku mają znaleźć się ekspozycje Muzeum. Budowa gmachu rozpoczęła się wiosną 2006 r. W czasie budowy zmieniono koncepcję jego przeznaczenia – obecnie ma to być apartamentowiec. Otwarcie przewidywane jest w 2013. Po raz pierwszy w dziejach tej instytucji pod jednym dachem znajdą się sale ekspozycyjne (w tym pierwsze w historii placówki ekspozycje stałe, ukazujące przekrój niemal wszystkich kultur Azji), magazyny i pracownie.
Przypisy
Michał Wojtczuk. Dyrektor opuścił muzeum. „Gazeta Wyborcza (Gazeta Stołeczna)”, s. 3, 2013-08-28.
Bibliografia
Lech Z. Niekrasz (red.), Azja i Pacyfik nad Wisłą. 25 lat Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie. 50 lat działalności Andrzeja Wawrzyniaka, Warszawa 1998, s. 238 ISBN 83-907705-1-2
Andrzej Wawrzyniak, Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie. Od kolekcji prywatnej do muzeum autorskiego, [w:] „200 lat muzealnictwa warszawskiego”. Dzieje i perspektywy, Zamek Królewski w Warszawie, 2006
Joanna Wasilewska-Dobkowska, Indonesian Art in the Asia and Pacific Museum, Warsaw, Poland, [w:] „Arts of Asia” (Hongkong), Number 4/2007
Michał Wojtczuk, Muzeum budowane przez dekadę, [w:] Gazeta Wyborcza (Gazeta Stołeczna) z 26 listopada 2010 r., strona 14
Andrzej Strumiłło (koncepcja i projekt), Maharadża z Powiśla, Muzeum Azji i Pacyfiku, Warszawa 2012, s. 150, ISBN 978-83-862-4425-6
Linki zewnętrzne
Strona internetowa muzeum
Translation - English The Asia & Pacific Museum in Warsaw
Beginnings of the Museum
The Asia & Pacific Museum in Warsaw was established in 1974 in Warsaw. It is the only museum in Poland that posesses nothing but collection of Asia, Ocenia and Australia culture. Museum is situated in two historic two-storey buildings of old slaughterhouse at Solec 24 street. The director of the museum is Andrzej Wawrzyniak. The museum arised from Andrzej Wawrzyniak’s passion of collecting, who is sailor and diplomat. He has been sitting in the Commission of Museums in the Ministry of Culture. A. Wawrzyniak still serves on consecutive term as a member of the Committee of Orientalist Science. In 1973 he gave for Polish Nation his affluent collection of art works and ethnographic objects; he was designated as director and curator of new established Museum. First collection which had 4000 objects was from Indonesian Islands: Java, Sumatra, Kalimantan(Borneo), Sulawesi (Celebes), Sumba and Flores. The most important parts were: krises,ceremonial and theatrical masks, dolls from Javanese classical theatres wayang kulit i wayang golek; stone,wood and terracotta sculptures; cloths: batiks, ikatas, tapisses and finally collection of traditional and modern Indonesian paintings.
Range of collections
The Asia & Pacific Museum in Warsaw assembles collection from all Asian, Austrialian and Ocenianian countries, mainly thanks to individual donors and institution’s donations. The objects were also bought. The most collections are from Indonesia, Vietnam, India, Birma,Laos, China, regions of buddhism varjayan tradition,and also from Central Asia and Afganistan. Museum gathers modern painting, graphics in oriental themes. In collections we can also find art works of Polish artists, just like Tadeusz Kulisiewicz, Aleksander Kobzdej, Andrzej Strumiłło and Roman Opałka.
Asian Library
Near Museum exists Asian Library which possesses specialistic collection with 14 000 volumins and 200 polish and foreign magazines which have been bought and exchanged. There are also special assemblages of microfilms, photos, cd records and videos.
Exhibitions
There isn’t enough space to have constant exibition. Temporal exibitions are presented in Asian Gallery at Freta 5 street in Warsaw. Some displays are ocassionally organized in the other exibition rooms in the capital. A lot of them take place in another polish cities and abroad too; not only in Europe,but also in Asia and the rest of world’s regions. Thanks to extensive educational and promotional activity exist numerous meetings, for example: art, religion and phylosophy lectures, film shows; poetic,music and oriental dance evenings, appointments with interesting people, just like diplomats, travelers, belivers of different religions. In Asian Gallery take place lots of book promotions that are related with Asia.
The new building
In 2002 Musuem signed a contract with investor -with EuroCity corporation to leasing part of plot at Solec 24 street in order to build office building, where also could be situated house of the Museum. On the ground floor of the bulding will be situated Museum’s exibitions. Erection of the edifice began in spring 2006. During erecting the conception of building’s purpose has been changed-actually it will be a penthouse. The opening is expected in 2013. For the first in history of this institution within one building will exist exibition rooms (also first pernament exibitions in history of the institution, which will show profile of most Asian cultures), storehouses and studios.
Bibliography
• Lech Z. Niekrasz (red.), Azja i Pacyfik nad Wisłą. 25 lat Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie. 50 lat działalności Andrzeja Wawrzyniaka, Warszawa 1998, s. 238 ISBN 83-907 705-1-2
• Andrzej Wawrzyniak, Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie. Od kolekcji prywatnej do muzeum autorskiego, [w:] „200 lat muzealnictwa warszawskiego”. Dzieje i perspektywy, Zamek Królewski w Warszawie, 2006
• Joanna Wasilewska-Dobkowska, Indonesian Art in the Asia and Pacific Museum, Warsaw, Poland, [w:] „Arts of Asia” (Hongkong), Number 4/2007
• Michał Wojtczuk, Muzeum budowane przez dekadę, [w:] Gazeta Wyborcza (Gazeta Stołeczna) z 26 listopada 2010 r., strona 14
• Andrzej Strumiłło (koncepcja i projekt), Maharadża z Powiśla, Muzeum Azji i Pacyfiku, Warszawa 2012, s. 150, ISBN 978-83-862-4425-6
External links
www.muzeumazji.pl
More
Less
Translation education
Bachelor's degree - UTH Radom
Experience
Years of experience: 10. Registered at ProZ.com: Apr 2014.
Portfolio