This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Affiliations
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
English to Persian (Farsi): Tunisia's troubles General field: Other Detailed field: Journalism
Source text - English
1.
Tunisia's troubles
No sign of an end
The president imposes a curfew and sacks his interior minister. But will that save his own skin?
JUST over a month ago few would have thought that, among the Arab world's many unstable and unpopular govern¬ments, Tunisia's would be the next to expe¬rience an uprising. The country's president, Zine el-Abidine Ben Ali, seized power in a "medical coup" against his ageing pre-decessor in 1987 and turned Tunisia into a police state known for its efficiency. Occa-sional worries about authoritarian ten-dencies in more relaxed North African states such as Morocco were frequently re-ferred to as "Ben-Alisation",
Yet Mr Ben Ali is now facing a serious attempt to foment an Eastern European-¬style velvet revolution. Since December 17th, when a young man in the city of Sidi Bouzid set himself on fire to protest against chronic unemployment and police brutal¬ity, spontaneous protests have spread from the poor interior to more prosperous coast¬al cities. Police have in some cases used live ammunition to cow demonstrators. The government puts the death toll at two dozen, but opposition groups say it is sev¬eral times higher.
On January 11th protests reached the centre of Tunis, the capital, and Mr Ben Ali responded by ordering in the army and im-posing a night-time curfew. Unbowed, tens of thousands took to the streets next day in Sfax, Tunisia's second city. Schools and universities have been shut until further notice, a move that may only free even more young people to join the protests.
Mr Ben Ali has faced protests before, but never on this scale. For the first time since he came to power, the ubiquitous presidential portraits that adorn many buildings have been ripped down and burned, while protesters chant colourful insults aimed at Mr Ben Ali and his acquis¬itive wife, Leila Trabelsi.
At first Mr Ben Ali lambasted the protesters as "extremists" in the pay of unnamed foreign powers. But trying to regain con¬trol, the rhetoric of the wily president, with protesters on his very doorstep, eventually became a shade more conciliatory.
On January 10th he promised to create 300,000 jobs for unemployed graduates within two years, but gave no indication of how. He has also promised to release de¬tainees arrested in recent weeks, though it is not clear whether the more popular fig¬ures in the protest movement, including two prominent bloggers, would be among them. A rapper calling himself EI General was apparently freed. Later Hamma Ham¬mami, a communist leader, was seized at his home for calling for a change at the top after Mr Ben Ali's latest pronouncements.
The president is proving only a little gentler with his own supporters. He has sacked his interior minister, Rafik Belhaj Kacem, who had been accused of authoris¬ing excessive force. The president also promised to investigate corrupt officials, but the protesters are unlikely to be satis¬fied. Their real target is not just officials
49
with greased palms, but Mr Ben Ali himself - and his wife and her family. The busi¬ness interests of the president's in-laws, known as the Trabelsi clan, extend widely across the country.
Ordinary Tunisians find this galling since many of them have had to endure years of unemployment. In a country that is close to Italy and the European Union (EU), some even go hungry.
Mr Ben Ali's attempts at conciliation are not proving enough to win over many protesters. Indeed, a growing number said they were worried that an opportunity for reform was being passed over in favour of harsher repression. Some suggested that a crackdown on bloggers who back the prot-ests meant that the regime was panicking. Tunisian campaigners have managed to spread videos of protests uploaded from mobile phones, even though the internet is heavily censored.
Tunisia's troubles are beginning, after several weeks of silence, to worry Mr Ben Ali's allies in the West. The American government has expressed concern at the violence and declined to back Mr Ben Ali pub¬licly, saying it is "not taking sides." The EU has called for a return of calm and urged the Tunisian government to show a lot more restraint.
In France Mr Ben Ali won the support of several cabinet ministers, which earned them the condemnation of the Socialist Party and the Greens. More controversial¬ly, Michele Alliot-Marie, the new foreign minister, who frequently holidays in Tuni¬sia, told a stunned National Assembly that French riot police could be offered to help restore order.
It was debatable whether diplomatic pressure would persuade a reluctant re¬gime to give citizens more freedom. But Mr Ben Ali, isolated in his presidential palace, is showing scant sign of ceding control. •
Translation - Persian (Farsi) ناآرامی های تونس
نشانی از خاتمه وجود ندارد.
رئیس جمهور فرمان حکومت نظامی می دهد و وزیر کشور را اخراج می کند. اما آیا این کار او را از مخمصه نجات خواهد داد؟
کمی بیش از یک ماه پیش کمتر کسی فکر می کرد که تونس در میان بسیاری از کشورهای بی ثبات و غیر مردمی جهان عرب شاهد قیامی دیگری باشد. زین العابدین بن علی رئیس جمهور این کشور قدرت را با یک کودتای پزشکی بر علیه رئیس جمهور پا به سن گذاشته پیشین در سال 1987 بدست گرفت و تونس را به حکومت پلیسی تغییر داد که بخاطر کارایی اش شناخته شده است. نگرانی های گاه و بی گاه درباره دخالت مستبدانه در استان های آرام بیشتری در شمال آفریقا مانند موروکو را اکثرا بن علی سازی می گفتند.
با این حال بن علی هم اکنون با تلاش جدی برای سوق دادن آن به یک انقلاب مخملی به شیوه اروپایی روبروست. از 17 دسامبر هنگامیکه یک مرد جوان در شهر سیدی بوزید خود را برای اعتراض به بیکاری طولانی مدت و بی رحمی پلیس به آتش کشید، اعتراضات خود جوش از شهر های فقیر داخلی تا شهرهای ساحلی با وضعیت بهتر منتشر شد. پلیس در برخی موارد از گلوله های جنگی برای ارعاب معترضین استفاده کرده است. دولت شمار کشته شده ها را 24 نفر اعلان کرده است ولی گروه مخالف می گویند که تعداد به مراتب بالاتراست.
در 11 ژانویه اعتراضات به پایتخت یعنی مرکز تونس رسید و آقای بن علی با به میان آوردن ارتش و یک حکومت نظامی شبانه واکنش نشان داد. ده ها هزار از مردم بدون تسلیم به خیابان های صفاقص شهر دوم تونس ریختند. مدارس و دانشگاه ها تا اطلاع ثانوی بسته شده اند و این حرکت سبب شده تعداد بیشتری از جوانان به معترضین بپیوندند.
آقای بن علی قبلا نیز با اعتراضاتی مواجه بوده ولی نه تا این حد. اولین باری که او به قدرت رسید پوسترهای او که در همه جا ساختمان ها را آراسته بود پاره و سوزانیده شده بود درحالیکه معترضین دشنام های عامیانه به او و همسر حریص اش لیلا ترابلسی نسبت می دادند.
در ابتدا بن علی معترضین را افراط گرایانیِ می خواند که از طرف قدرت های بیگانه اجیر شده اند. اما سرانجام هنگامیکه رئیس جمهور فریبکار با سخنان چرب و نرم در محل معترضین تلاش می کرد تا کنترل اوضاع را بدست بگیرد کمی موضع مسالمت آمیز تری اتخاذ کرد.
در 10 ژانویه او قول داد که برای فارغ التحصیلان بیکار در طول دو سال 300000 شغل ایجاد کند و هیچ اشاره ای به چگونگی آن نکرد. او همچنین وعده داد که بازداشتی هایی را که در هفته های اخیر بازداشت شده اند را آزاد کند اگر چه معلوم نیست که آیا شخصیت های مردمی تری در این حرکت اعتراضی از جمله دو وبلاگ نویس برجسته در میان آنها باشد. خواننده رپی که خود را ژنرال ای آل می خواند از قرار معلوم آزاد شده است. بعدا حما الهمامی یک رهبر کمونیست) بخاطر درخواست تغییر در بالا بعد از سخنرانی اخیر بین علی در خانه اش دستگیر شد.
رئیس جمهور با حامیان خودش هم کمی آرامتر بنظر می رسد. او وزیر کشور خود رفیق بلحاج قاسم را که متهم به دادن اجازه بکار گیری خشونت شدید بوده را اخراج کرده است. او همچنین وعده داده که از مأمورین فاسد بازجویی شود ولی معترضین بنظر نمی رسد که راضی شوند. مخاطب اصلی آنها تنها مأمورینی نیستند که رشوه گرفته اند
بلکه خود بن علی و همسر و خانوده همسرش نیز می باشند. سهامداران تجاری نزدیکان همسر رئیس جمهور مشهور به طایفه ترابلسی در سراسر کشور گسترده است.
عموما تونسی ها این وضع را آزار دهنده می بینند زیرا مجبورند سالها بیکاری را تحمل کنند. در حالیکه کشور آنها نزدیک به ایتالیا و اتحادیه اروپاست برخی حتی گرسنه می مانند.
تلاش های بن علی برای مسالمه زیاد بنظر نمی رسد که در برابر شمار اعتراضات کارا باشد. در واقع شمار فزاینده ای می گویند که آنها نگران از فرصتی برای اصلاح بخاطر سرکوب شدید می باشند. برخی بیان می دارند که سرکوب وبلاگ نویسان که از معترضین حمایت کرده اند بیانگر ترس رژیم می باشد. مبارزان تونسی توانسته اند که فیلم های معترضین که با مبایل آپلود شده است را حتی با وجود سانسور شدید اینترنتی منتشر کنند.
نا آرامی های تونس بعد از هفته ها سکوت شروع می شود تا متحدین بن علی را در غرب نگران سازد. دولت آمریکا بخاطر خشونت ابراز نگرانی کرده است و از حمایت آقای بن علی در عموم خودداری کرده است و گفته که جبهه گیری نخواهد کرد. اتحادیه اروپا درخواست بازگرداندن آرامش کرده و از دولت تونس درخواست کرده که مقدار بیشتری خویشتنداری نشان دهد.
در فرانسه آقای بن علی حمایت چندین وزیر کابینه را بدست آورده است که منجر به محکومیت حزب سوسیالیست و حزب سبز شده است. جنجالی تر از همه وزیر خارجه جدید فرانسه میشل الیوت ماری که مرتبا در تونس تعطیلاتش را می گذراند در یک جلسه ملی بهت زده گفت که پلیس ضد شورش فرانسه را می توان برای برقراری دوباره نظم بکار گرفت.
اینکه آیا فشارهای سیاسی می تواند رژیمی که مایل به در اختیار گذاشتن آزادی بیشتر به شهروندان نیست را به انجام این کار متقاعد کند نیاز به مباحثه بیشتری دارد. اما آقای بن علی که در کاخ ریاست جمهوری تنها مانده است کمی احتمال واگذاری کنترل را از خود نشان می دهد.
What a good translator needs is considerable knowledge of both source and target languages and his honesty and integrity in translation. I assure you that you will find it here!
This user has earned KudoZ points by helping other translators with PRO-level terms. Click point total(s) to see term translations provided.
Expertise