This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
Freelance translator and/or interpreter, Verified site user
Data security
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Affiliations
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
English to Macedonian: Pregnancy and Prisons: Women's Health and Rights Behind Bars General field: Law/Patents Detailed field: Medical: Health Care
Source text - English Do all pregnant women deserve equal human rights, or do pregnant women in prison forfeit those rights?
There are a few questions that come to mind regarding a pregnant woman's right to live and to raise her child when she has been convicted for some sort of crime:
• What is it like for them to be pregnant and have their child behind bars?
• Should they be a priority when there are other women outside of correctional facilities without medical assistance?
• Should maternity overrule any other legal conditions to ensure a pregnant woman's human rights?
USA: women in labor no longer to be shackled.
Could you imagine a woman giving childbirth with her hands in handcuffs and her feet shackled to the bedposts? Malika Saada Saar, founder and executive director of the Rebecca Project for Human Rights, tells us about this practice which still happens in the United States of America, where pregnant women serving time have been routinely shackled during labor and childbirth as a common practice in some correctional facilities, even though it is dangerous for the health of both mother and child. Following is a video interview included in the same article written for RH Reality Check, an online community on sexual and reproductive health and rights which does information and analysis for reproductive health:
What happens to an inmate's baby after childbirth?
Different countries have different regulations regarding children in prisons. For example, in Argentina, according to Ajintem, an information portal for migration information, a law was passed last year specifying that pregnant women, women with children younger than 5 and those with handicapped children would benefit from spending their prison term at home under house arrest. This law would benefit not only the mother, who in prison wouldn't receive suitable health care during her pregnancy, but also the child, who would either be raised in an unsafe environment deprived of freedom with deficient health controls and food, or be raised away from the mother, causing another series of problems. However, the message is for magistrates to follow the spirit of the law and grant this permission to those women not involved in violent crimes, to ensure that the rest of the civilian population doesn't see pregnancy as a get out of jail free card.
In the Canary Islands, according to the Prisiones y Penas blog, which writes about the issues surrounding jails and prisons, women are allowed to keep their children of up to 3 years of age with them in their cells, but in the company of other inmates, which isn't the best environment. Thus, pregnant women or women with children under 3 are told upon entry to the prison that it isn't good for the child to grow up behind bars, and options are given for them to send the child off to family members. This is also the case in Peru and Russia. In the US, there are only two correctional facilities which allow for this, in New York and in Nebraska, as told by renowned photographer Jane Evelyn Atwood in her 3 part photo documentary for Amnesty International, called Too Much Time, where she visited dozens of prisons all over the world to record and document the lives of inmates.
Why does the US correctional system not generally allow women with babies to keep them? Atwood explains that due to the hostage situation, it is not allowed. In the Prison Photography Blog they address this claim:
Children are excluded from all but a couple of US prisons. The security threat is cited as the reason: a child inside a prison is a constant vulnerable life and constant hostage target. The claim seems a little bogus when penal systems of other countries are brought into consideration.
The Atwood documentary in the Amnesty International site features both a section on the process of giving birth in shackless as told in Vanessa's Baby and another on prison systems and motherhood, with fotographs of the women while the photographer reads an essay on her experiences visiting the prisons and taking the pictures.
Pregnancy as a bargaining tool?
Why are rights for pregnant women in prison so controversial? In Russia Today, a Russian broadcasting channel, the subject is mentioned when discussing children born and raised in the Russian correctional system:
Skeptics think some mothers deliberately get pregnant simply to ease life in prison. Hospital leave, then lots of scheduled time with your child – it is all better than sitting in a stone cell, they claim.
And there are women for whom it seems that pregnancy is the only way to escape a sentence, as was the case back in June, when a British woman incarcerated and sentenced to death in Laos due to drug smuggling got pregnant in prison and escaped being executed, since the Laos government would not execute a pregnant woman. The claims made according to the Daily Express, a British newspaper, are that she got artificially inseminated “to secure a more lenient term”.
In their words: Women tell of their children and prison life
Geraldin Rodríguez, an Argentinean spending time in an Ecuadorian jail due to drug trafficking tells Marcos Brugiati, a writer who contributes with the art related online publication Plastica-Argentina, the story about acting and performing in jail, getting pregnant in prison and having her child. She was allowed to keep her baby with her, but decided that the child needed to grow up free:
I decided he should leave to live, I was afraid he would suffer the same traumas I have today. After a year my brother took him away and is caring for him along with his wife.
Juvinete is in a Spanish prison, and was pregnant when she was incarcerated for drug trafficking. She tells her story to regional Spanish newspaper NorteCastilla. Three years after giving birth to her baby in prison, her child had to leave her side, and was sent to a foster family. Juvinete sees her daughter every 15 days and every two months she gets a 2 week leave to spend time with her. However, things don't seem to be looking up: there is a chance Juvinete will be deported to her natal Brazil, and she fears for the consequences this change would have on her child. She does have advice for any woman who decide to get pregnant while in jail:
I try to convince them not to get pregnant while inside because seeing a child deprived of their freedom is very hard, it's irresponsible. They don't have to pay for our mistakes.
In Woman and Prison, a website dedicated to visibilizing women's experiences in the correctional system, inmate Kebby Warner speaks of her own pregnancy while doing time in a US prison, and how she was treated during her pregnancy, labor and afterwards, when her child was taken away from her. Here is an excerpt where she writes about the birthing process:
During the labor, no one is allowed in the delivery room. My family didn't even know I was in labor or had her until after I left the hospital. During the three days some of the guards stayed in the room, but most of the time, when the nurses asked them to sit outside the door, they complied. I have heard horror stories of women being chained to the delivery bed. I am so grateful as to have not experienced this. Most of the nurses treated me as a human instead of a prisoner.
You can read more testimonies about growing up with a parent in prison and the different effects incarcerating women may have on their children in Women and Prison.
So what do you think? With pregnant women around the world not receiving health care of any sort, should additional efforts be made to benefit women who are in prison? Is there a difference between mothers serving terms in correctional facilities and those outside? Should they be treated differently?
Translation - Macedonian Сите бремени жени заслужуваат еднакви човекови права, или пак бремените жени во затвор се лишани од овие права?
Се поставуваат неколку прашања кога станува збор за правото на бремената жена да живее и да го одгледува своето дете кога е обвинета за некаков криминал:
• Како е да бидат бремени и да го родат своето дете зад решетки?
• Треба ли тие да бидат приоритет кога има и други жени надвор од затворите без медицинска помош?
• Дали мајчинството треба да надвладее над другите правни состојби за да се исполнат човековите права на една бремена жена?
САД: жените на пораѓај повеќе да не бидат врзувани.
Можете ли да си замислите жена како раѓа дете со рацете во лисици и нозете врзани за креветот? Малика Саада Саар, основач и извршен директор на Ребека проект за човекови права (Rebecca Project for Human Rights), ни раскажува за оваа честа појава што се случува во Соединетите Американски Држави, каде бремените жени кои ја отслужуваат затворската казна рутински се врзуваат за време на пораѓајот, појава во некои затвори, иако опасна за здравјето и на мајката и на детето. Следува видео интервју во истиот натпис напишан за RH Reality Check, интернет заедница за сексуалното и репродуктивното здравје и правата која обработува информации и анализи за репродуктивното здравје:
Што се случува со бебето на затвореничката по раѓањето?
Различни земји имаат различни регулативи кога станува збор за децата во затвор. На пример, во Аргентина, според Ајинтем (Ajintem), информатички портал за миграцски информации, бил донесен закон минатата година според кој бремените жени, жените со деца под 5 години и оние со хендикепирани деца ќе бидат бенифицирани со тоа што затворската казна ќе ја отслужуваат во домашен притвор. Овој закон е од корист не само за мајката, која во затвор не би добила соодветна здравствена нега за време на нејзината бременост, туку исто така, и детето, кое или ќе било одгледувано во несигурна средина лишено од слобода со слаби лекарски контроли и храна, или би било одгледувано одделено од мајката, ситуација што носи други проблеми. Како и да е, пораката е за судиите што треба да го следат законот и да го дозволат ова само на оние жени кои не биле вклучени во насилен криминал, со цел другите да не ја гледаат бременоста како билет за излез од затвор.
На Канарските острови, според блогот Prisiones y Penas, кој пишува за теми поврзани со затворите, на жените им е дозволено да ги чуваат своите деца до три годишна возраст со нив во ќелиите, но во друштво со други затворенички, што не е најдобра околина за детето. Така, бремените жени, или жените со деца под три години им е кажано пред самото влегување во затворот дека не е добро детето да порасне позади решетки и на таквите им е дадена и опцијата да го испратат детето кај други членови од семејството. Истото се случува и во Перу и Русија. Во САД постојат само два затвора каде ова е дозволено, во Њу Јорк и Небраска, како што информира познатата фотограферка Џејн Евели Атвуд во нејзиниот троделен фото документарец за Амнести Интернешнл, (Amnesty International) наречен Премногу време (Too Much Time), каде што таа посетила десетици затвори низ целиот свет за да ги снима и документира животите на затворениците.:
Зошто затворскиот систем во САД, главно, не им дозволува на жените да ги чуваат своите бебиња со себе?Атвуд објаснува дека поради ситуацијата на заложништво, ова не е дозволено. Во блогот Prison Photography Blog се пишува за овој проблем:
Децата не се примаат во затворот со исклучок на два затвора во САД. Заканата по безбедноста на детето е наведена како причина: животот на детето во затвор е ранлив, а тоа е постојан заложник. Ако се земат предвид кривичните системи во другите земји ова тврдење е помалку лажно.
Документарецот на Атвуд во страницата на Амнести Интернешнл го претставува и процесот на раѓање при што мајката е врзана како што беше кажано во Бебето на Ванеса и она за затворските системи и мајчинството со фотографии на жени, а фотографот чита есеј за нејзините искуства при посетата на затворите и фотографирањето.
Бременоста како средство за пазарење?
Зошто правата на бремените жени во затвор се толку полемични? Во Русија Денес (Russia Today), руски телевизиски канал, се спомнува овој проблем кога се дискутира за децата кои се родени и растат во русиот затворски систем:
Скептиците сметаат дека мајките намерно остануваат бремени едноставно за да си го олеснат животот во затвор. Болничко отсуство, потоа време кое по распоред треба да го поминат со своето дете – подобро е ова отколку седењето во камена ќелија, велат тие.
А, има и жени за кои бременоста е единствениот начин да одбегнат казна, каков што беше случајот во јуни, кога една британка затворена и осудена на смрт во Лаос поради шврцување на дрога забремени во затвор и го одбегна егзекутирањето, бидејќи владата на Лаос не може да егзекутира бремена жена. Според Дејли Експрес (Daily Express), британски дневен весник, таа вештачки била оплодена „за да си осигура поблага казна“.
Со нивни зборови: Жените раскажуваат за нивните деца и животот во затвор
Гералдин Родригез (Geraldin Rodríguez), Аргентинка во еквадорскиот затвор поради трговија со дрога му раскажува на Маркос Бругиати (Marcos Brugiati), писател кој, со помош на уметничката интернет публикација Пластика-Аргентина (Plastica-Argentina), учествува во приказната за забременувањето и раѓањето на нејзиното дете во затвор. Иако и било дозволено да го чува бебето со нејзе, таа решила дека на детето потребно му е да расте во слобода.:
Сметав дека тој треба да заминe за да живее, се плашев дека ќе страда од истите трауми што јас ги имам денес. По една година брат ми го зеде и сега се грижи за него заедно со неговата сопруга.
Јувинет е во шпански затвор, а била бремена кога ја затвориле за трговија со дрога. Ја раскажува својата приказна на еден регионален шпански весник, Нортекастија (NorteCastilla). Три години по раѓањето на нејзиното бебе во затвор, нејзиното дете морало да ја напушти и било испратено во семејство што го посвоило. Јувинет ја гледа својата ќерка секои 15 дена, а секои два месеца добива две слободни недели за да помине некое време со неа. Како и да е, работите не се движат кон подобро: постои можност Јувинет да биде депортирана во нејзиниот роден Бразил, а таа се плаши за последиците што оваа промена ќе ги наметне врз нејзиното дете. Таа ги советува жените кои решаваат да забременат додека се во затвор.
Се обидувам да ги убедам да не забременуваат додека се во затвор бидејќи тешко е да го гледате детето лишено од слобода, тоа е неодговорно. Тие не мораат да плаќаат за нашите гршки.
Во Жените и затворот, веб-локација за визуелизација на искуствата на жените во затворскиот систем, затвореничката Кеби Варнер зборува за нејзината бременост додека одлежувала казна во американскиот затвор и за тоа како била третирана додека била бремена, додека се пораѓала и потоа, кога нејзиното дете било одделено од нејзе. Еве еден извадок во кој таа го опишува процесот на раѓањето:
За време на пораѓајот никому не му беше дозволено да влезе во породиланата сала. Моето семејство не знаеше дека ќе се пораѓам сè додека не ја напуштив болницата. За време на трите дена таму некои од стражарите остануваа во собата, а кога, најголемиот дел од времето, сестрите ги замолуваа да седат надвор пред вратата, тие се жалеа. Слушав ужасни приказни за жени кои биле врзувани за креветот. Многу сум благодарна што ова не го искусив. Повеќето од сестрите човечки се однесуваа кон мене, а не како кон затвореник.
Можете да прочитате повеќе сведочења за растењето со еден родител во затвор и различните влијанија врз децата чии мајки се во затвор во Жените и затворот.
Па, што мислите? Со толку бремени жени во светот кои не добиваат соодветна здравствена нега треба ли да се преземат дополнителни мерки кои ќе им бидат од корист на бремените жени во затвор? Постои ли разлика помеѓу мајките кои отслужуваат казна во затворите и оние надвор од нив? Треба ли различно да се третираат?
English to Macedonian: Lionel Barber, Chrystia Freeland and Edward Luce of the Financial Times interviewed President Obama in Washington on March 27 2009.
Source text - English FT: Let’s talk about the G-20. What will be your benchmarks for success?
Obama: The most important task for all of us is to deliver a strong message of unity in the face of crisis. There’s some constituent parts to that. Number one, all the participating countries recognise that in the face a severe global contraction we have to each take steps to promote economic growth and trade; that means a robust approach to stimulus, fighting off protectionism.
Next, we have to make sure that we are all taking serious steps to deal with the problems in the banking sector and the financial markets and that means having a series of steps to deal with toxic assets and to ensure adequate capital in the banking sector.
Third, a regulatory reform agenda that prevents these kinds of systemic risks from occurring again and that requires each country to take initiative but it also requires coordination across borders because we have a global, we have global capital markets, and that will include a wide range of steps, additional monitoring authority coordination of supervisors and various countries dealing with offshore tax havens.
FT: Is that a problem? Offshore tax havens.
Obama: Well, its something that is going to be discussed. I know that in my discussion I think there is a concern that we don’t want people to be able to game the system or circumvent regulated capital markets and making sure our regulations are targeting not just banks but any institution that could pose a potential systemic risk to the system.
A final area of concerted action involves international financial institutions and their capacity to assist emerging markets in developing countries at a time when those markets could be under even more severe strain then some of the more wealthy nations and I think making sure that institutions like the IMF have the resources to provide such assistance that world food supplies are not imperilled as a consequence of the break down in global trade, those are all issues that I think have to be addressed.
Now, I’m confident based on conversations that I have this week with Angela Merkel, Sarkozy, as well as with Kevin Rudd as well as conversations that I have had previously with Gordon Brown and others, that there is already a rough consensus there that by the time we arrive in London we will have taken, we will have made significant progress in moving in the right direction...
Translation - Macedonian Ф.Т: Ајде да зборуваме за Г-20. Што, според Вас, е потребно за успех?
Обама: Најважната задача за сите нас е да бидеме единствени во соочувањето со кризата. А за тоа мора: како прво, сите земји учеснички да прифатат дека во соочувањето со остриот глобален потрес секој од нас треба да преземе чекори за да поттикне економски раст и трговија; тоа значи цврст пристап кон стимулансот, борејќи се против протекционизмот.
Потоа, треба да бидеме сигурни дека сите ние преземаме сериозни чекори во справувањето со проблемите во банкарскиот сектор и финансискиот пазар, а тоа значи преземање чекори за справување со токсичните средства и обезбедување соодветен капитал во банкарскиот сектор.
Трето, регулативна програма за реформа која ќе пречи овие системски ризици повторно да се појават и која ќе бара секоја земја да покрене иницијатива, но исто така ќе бара координација низ границите зашто имаме глобален, глобални капитални пазари, а тоа ќе вклучи многу различни чекори, додатна владина мониторинг координација на супервизорите и голем број на земји кои тргуваат со земји со ниски даноци.
Ф.Т: Тоа претставува проблем? Земјите со ниски даноци?
Обама: Па, тоа е нешто што ќе се дискутира. Знам дека во мојата дискусија моето мислење е дека не сакаме луѓето да имаат можност да играат со системот или да го одбегнуваат реглативниот капитален пазар, а треба да се осигураме дека нашите регулативи не се однесуваат само на банките туку на било која институција што може да претставува потенцијален ризик на системот.
Последна област на заедничко делување ги вклучува меѓународните финансиски институции и нивниот капацитет да асистираат на пазарот што се појавува во земјите во развој во време кога тој пазар може да биде изложен под уште поголем притисок од некои други побогати нации и мислам дека треба да бидеме сигурни дека институции како ММФ имаат ресурси за да обезбедат асистирање така што светските снабдувачи на храна да не бидат изложувани на опасност како последица на распадот на глобалната трговија, тоа се проблемите за кои треба да се разговара.
Сега, сигурен сум, врз основа на разговорите оваа несела со Ангела Меркел, Саркози, како и со Кевин Род, како и претходните разговори со Гордон Браун и други, дека веќе има цврст консезус, дека додека пристигнеме во Лондон веќе ќе имаме значителен напредок во движењето кон вистинскиот пат...
More
Less
Experience
Years of experience: 18. Registered at ProZ.com: Feb 2009.
English to Macedonian (Ss. Cyril and Methodius University Skopje) English to Macedonian (Ministry of Justice of the R. Macedonia) Macedonian to English (Ss. Cyril and Methodius University Skopje) Macedonian to English (Ministry of Justice of the R. Macedonia)
Memberships
N/A
Software
Adobe Acrobat, Microsoft Excel, Microsoft Word, Adobe Pro, Powerpoint, Wordfast
- B.A. in English Language and Literature, Translation studies;
- Postgraduate at the Specialization (Master) Studies in Conference Interpreting, currently working on the Master thesis: "Political Terminology in EU Institutions and its Macedonian Translation Equivalents";
- Hard-working, punctual, reliable, extremely responsible;
This user has earned KudoZ points by helping other translators with PRO-level terms. Click point total(s) to see term translations provided.
