city of god град Божий - но речь идет совсем не о физически существующем городе/то, о чем вопрос, в 15-ом томе
Explanation: "«О граде Божьем» (лат. De Civitate Dei) — один из основных трудов философа и богослова Аврелия Августина" нишет Бикипедия, но это же не работа, а работа в 22 томах! В 410-ом году Рим был захвачен полками Алариха - по некоторым источникам этот факт послужил основанием для создания великого труда. На другом месте читала, стчто он написал по просбе трибунала (полководца) Марцелля (не бросайте камень, некогда на данный момент посмотреть, кто он), но он его в тексте упомиает: hoc opere instituto et mea ad te promissione debito defendere aduersus eos, qui conditori eius deos suos praeferunt, fili carissime Marcelline (мой дорогой сын Марцеллин), suscepi, magnum opus et arduum, sed Deus adiutor noster est. Полностью, к сожелению, я не читала, однако помню, что речь идет о сравнении (сопоставлении) двух миров: он признает что есть город на етой земли, в этом мире, созданной на основании самолюбия, которая доведет людей до полного отвержения/отрицания Господа Бога, а второй- это град (город) в небесах, которий он называет высшим градом, и этот город основан на любви к Господу Богу. Надо отдать должное, что Августин далеко не опроверг или нисал плохое о том, что у римлян было много богов: он фиксировал это за факт и просто описывает, что в то время, когда в Риме не было христианства, Рим был мощным и относится к падению славы империи с определенным пониманием. То земной град Божий, о котором он пишет, совсем не физический Рим, а просто вымысленний город, основанной на человеческом самолюбии и егоизме. То о чем вопрос, в 15-ом томе. http://www.thelatinlibrary.com/august.html http://www.thelatinlibrary.com/augustine/civ15.shtml De felicitate paradisi uel de ipso paradiso et de uita ibi primorum hominum eorumque peccato atque supplicio multi multa senserunt, multa dixerunt, multa litteris mandauerunt. Nos quoque secundum scripturas sanctas uel quod in eis legimus uel quod ex eis intellegere potuimus earum congruentes auctoritati de his rebus in superioribus libris diximus. Enucleatius autem si ista quaerantur, multiplices atque multimodas pariunt disputationes, quae pluribus intexendae sint uoluminibus, quam hoc opus tempusque deposcit, quod non ita largum habemus, ut in omnibus, quae possunt requirere otiosi et scrupulosi, paratiores ad interrogandum quam capaciores ad intellegendum, nos oporteat inmorari. Arbitror tamen satis nos iam fecisse magnis et difficillimis quaestionibus de initio uel mundi uel animae uel ipsius generis humani, quod in duo genera distribuimus, unum eorum, qui secundum hominem, alterum eorum, qui secundum Deum uiuunt; quas etiam mystice appellamus ciuitates duas, hoc est duas societates hominum, quarum est una quae praedestinata est in aeternum regnare cum Deo, altera aeternum supplicium subire cum diabolo. Sed iste finis est earum, de quo post loquendum est. Nunc autem quoniam de exortu earum siue in angelis, quorum numerus ignoratur a nobis, siue in duobus primis hominibus satis dictum est, iam mihi uidetur earum adgrediendus excursus, ex quo illi duo generare coeperunt, donec homines generare cessabunt. Hoc enim uniuersum tempus siue saeculum, in quo cedunt morientes succeduntque nascentes, istarum duarum ciuitatum, de quibus disputamus, excursus est. Natus est igitur prior Cain ex illis duobus generis humani parentibus, pertinens ad hominum ciuitatem, posterior Abel, ad ciuitatem Dei. http://www.newadvent.org/fathers/120115.htm Translated by Marcus Dods Yet I trust we have already done justice to these great and difficult questions regarding the beginning of the world, or of the soul, or of the human race itself. This race we have distributed into two parts, the one consisting of those who live according to man, the other of those who live according to God. And these we also mystically call the two cities, or the two communities of men, of which the one is predestined to reign eternally with God, and the other to suffer eternal punishment with the devil. Of these two first parents of the human race, then, Cain was the first-born, and he belonged to the city of men; after him was born Abel, who belonged to the city of God. То о чем вопрос, в 15-ом томе На венгерский перевен Др. Фельдвари Антал: http://www.libri.hu/konyv/szent_agoston.isten-varosarol-ii.h... Két szeretet alkotta a két várost. Vagyis a földi várost az Isten megvetéséig fajult önszeretetet; amely önmagában büszkélkedik, emez az Istenben. Ezért amaz az emberek dicsőségét hajhássza; emennek legnagyobb dicsősége Isten, a lelkiismeret bizonyossága Августин описывает историю человечества как сосуществование двух общностей — Града Божьего (лат. Dei ciuitas) и Града Земного (лат. terrena ciuitas). Одним предназначено "вечно царствовать с Богом", а другим "подвергаться вечному наказанию с дьяволом" (15:1). http://www.cryingvoice.com/
-------------------------------------------------- Note added at 3 hrs (2016-01-29 02:16:28 GMT) --------------------------------------------------
http://www.geraldschlabach.net/city-of-god/
| Erzsébet Czopyk Hungary Local time: 01:45 Works in field Native speaker of: Hungarian
|
|