23:55 Sep 25, 2019
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/28/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie niektórych dozwolonych sposobów korzystania z utworów osieroconych w wersji angielskiej w art. 3 ust. 3 (przepis dotyczy starannego poszukiwania producenta utworu audiowizualnego) stanowi, że poszukiwania przeprowadza się m.in. w państwie, w którym producent ma „habitual residence”. Pojęcie to jest tłumaczone (co do zasady) jako „miejsce zwykłego pobytu”. W dodawanym art. 356 ust. 3, który wdraża art. 3 ust. 3 dyrektywy 2012/28/UE, posłużono się natomiast określeniem miejsce stałego pobytu. W związku z tym, iż określenia „miejsce zwykłego pobytu” i „miejsce stałego pobytu” nie są synonimami (w pewnym uproszczeniu przyjmuje się, że zwykły pobyt oznacza przebywanie w danej miejscowości bez zamiaru stałego w niej pobytu), należało rozstrzygnąć, czy zastosowane w art. 356 ust. 3 określenie jest właściwe. Zdaniem Senatu przepis powinien stanowić o miejscu zwykłego pobytu (poprawka nr 15). Uznano bowiem, że gdyby ustawodawca chciał odnieść się wyłącznie do stałego pobytu, posłużyłby się kodeksowym i powszechnie stosowanym w polskim systemie prawnym określeniem "miejsce zamieszkania”... |