Off topic: OT - verzoek om duimpjes voor mijn eigen boek Thread poster: Saskia Steur (X)
|
|---|
Saskia Steur (X) 
Local time: 19:34
English to Dutch
+ ...
Beste collega's,
Ik wil graag een boek schrijven om mensen te helpen bij het verwerken van het verlies van een broer of zus. Ik doe dat op grond van mijn eigen ervaringen na het overlijden van mijn zusje in 1999. Zij was toen 30 jaar. Het is een onderbelicht onderwerp en ik hoop dan ook dat ik veel mensen kan helpen met mijn boek. Nu heb ik de kans om een gratis training te krijgen waarmee ik dit boek in 2011 op de markt kan brengen. Om te winnen heb ik duimpjes nodig. Mijn verzoek ... See more Beste collega's,
Ik wil graag een boek schrijven om mensen te helpen bij het verwerken van het verlies van een broer of zus. Ik doe dat op grond van mijn eigen ervaringen na het overlijden van mijn zusje in 1999. Zij was toen 30 jaar. Het is een onderbelicht onderwerp en ik hoop dan ook dat ik veel mensen kan helpen met mijn boek. Nu heb ik de kans om een gratis training te krijgen waarmee ik dit boek in 2011 op de markt kan brengen. Om te winnen heb ik duimpjes nodig. Mijn verzoek is aan iedereen die zich hier in kan vinden, mij steunt door op mijn blogcomment http://www.businessbootcamp.nl/blog/write-your-book-cadeau#comment-3076 te stemmen door een duimpje aan te klikken, direct onder mijn comment. Het werkt 't beste als je de link knipt en plakt in de browser...
Stuur dit verzoek desgwenst gerust door aan andere mensen waarvan je denkt dat ze hiervoor open staan.
Alvast hartelijk dank voor het lezen van mijn verzoek!
Hartelijke groeten,
Saskia Steur ▲ Collapse
| | | | Tina Vonhof (X)
Canada
Local time: 11:34
Dutch to English
+ ...
Beste Saskia,
Het duimpje is mij zonder moeite gelukt en graag gedaan.
Tina
| | | | Saskia Steur (X)
Local time: 19:34
English to Dutch
+ ...
TOPIC STARTER | Dankjewel, Tina | Oct 13, 2010 |
Ik ben erg blij met jouw duimpje, Tina. Hartelijk bedankt!
| | | |
Beste Saskia,
Ik heb je ook een duimpje gegeven Veel succes, ik hoop dat het gaat lukken!
Maaike
| | |
|
|
|
Alma de Kok
Netherlands
Local time: 19:34
Member (2006)
Polish to Dutch
+ ...
Beste Saskia,
Ik heb vorig jaar mijn broer (45) verloren, plotseling, na een hartstilstand. Probleem was dat hij met de familie gebroken had en ik hem al 15 jaar niet meer had gezien, terwijl we het altijd heel goed met elkaar konden vinden. Tweede probleem is dat ik ver van mijn familie vandaan woon en het dubbele verdriet vrijwel alleen moet dragen. Een boek als het jouwe zou een klein gaatje op kunnen vullen.
Ik wens je heel veel succes!
Alma
| | | | Saskia Steur (X)
Local time: 19:34
English to Dutch
+ ...
TOPIC STARTER | Jullie ook bedankt | Oct 16, 2010 |
Alma en Maaike, jullie ook bedankt!
Ik heb de training (nog) niet gewonnen, maar heb me zelf opgegeven, omdat ik echt wil dat mijn boek in 2011 uitkomt. Ik ben bezig sponsoren/financierders te werven om deze training te kunnen betalen. Ik heb daar 1/3 al van binnen, dus dat boek komt er echt.
@Alma, wat een nare ervaring ook voor jou. Ik krijg regelmatig persoonlijke berichten en ik besef dat er zoveel mensen rondlopen met een vergelijkbaar gemis dat vrijwel onbesproken blijft... See more Alma en Maaike, jullie ook bedankt!
Ik heb de training (nog) niet gewonnen, maar heb me zelf opgegeven, omdat ik echt wil dat mijn boek in 2011 uitkomt. Ik ben bezig sponsoren/financierders te werven om deze training te kunnen betalen. Ik heb daar 1/3 al van binnen, dus dat boek komt er echt.
@Alma, wat een nare ervaring ook voor jou. Ik krijg regelmatig persoonlijke berichten en ik besef dat er zoveel mensen rondlopen met een vergelijkbaar gemis dat vrijwel onbesproken blijft. Hierdoor voel ik me weer bemoedigt om door te zetten met mijn boek. Dankjewel dus ook voor jouw verhaal, ik leef met je mee.
Groeten,
Saskia ▲ Collapse
| | | | | Beste aspirant collega schrijver | Oct 29, 2010 |
mijn duimpje heb je ook.
Roel
www.verschueren.at
"Morgen is van mij. Een antwoord op seksueel misbruik in de kerk" - uitgeverij Lannoo
| | | | Henk Peelen
Netherlands
Local time: 19:34
Member (2002)
German to Dutch
+ ...
SITE LOCALIZER | Je( )zus en zo | Dec 24, 2010 |
Je( )zus en zo
Ik heb je een paar maanden geleden ook een Lik gegeven, zoals het op veel Engelse sites heet. Lik moet zonder e aan het eind en ik snap niet waarom die Engelsen er Like van hebben gemaakt. Eigenlijk hou ik niet zo van die onspontane volksmennerij om weet-ik-veel-wie te steunen, maar ik vond dat je wel een lik had verdiend. Ik zal eens kijken of ik nog meer likkebroeren kan vinden die je een lik willen verkopen.
Ik kan geen bijdrage leveren in de zin van ervaringen met ... See more Je( )zus en zo
Ik heb je een paar maanden geleden ook een Lik gegeven, zoals het op veel Engelse sites heet. Lik moet zonder e aan het eind en ik snap niet waarom die Engelsen er Like van hebben gemaakt. Eigenlijk hou ik niet zo van die onspontane volksmennerij om weet-ik-veel-wie te steunen, maar ik vond dat je wel een lik had verdiend. Ik zal eens kijken of ik nog meer likkebroeren kan vinden die je een lik willen verkopen.
Ik kan geen bijdrage leveren in de zin van ervaringen met een overleden broer of zus. Ze leven allemaal nog, maar bij het ouder worden (mooi eufemisme voor “nu ik zelf oud ben”) gaat het me veel meer opvallen dat het relatief jong overlijden van een broer en zus veel betekent voor mensen. Mijn vader had een zus van 35 verloren aan kanker en mijn moeder een 42- jarige broer aan astma (heb ik nog redelijk goed gekend). Mijn ouders en beide families waren overtuigd gelovig en het zal misschien vreemd klinken, maar met name nu mijn ouders niet meer leven, heb ik steeds meer het idee dat die virtuele band met een jong overleden broer of zus een mooie glans over de nog levende mensen legt. De woorden leven en lief zijn niet voor niets gerelateerd en Jezus bewees dat dood niet dood is, maar “uit het zicht en NIET uit het hart”. Als kind merk je die glans wel, maar zie je het als grotemensenzaak, later zie je dat de hemel dichterbij is dan je denkt en veel meer licht verspreidt dan je ogen aankunnen.
Hoe dan ook, het geloof in Jezus speelde een belangrijke rol en sowieso denk ik dat bij die generatie de familiebanden intens waren. Mijn ouders werden circa 1925 geboren en mijn moeder ging op klompen naar school en had samen met haar twee zussen 1 paar schoenen zodat ze lekker maar een keer in de drie weken naar de kerk hoefde. Het hele verhaal speelt zich op de Veluwe af, beide families waren protestant en voor het verdere verloop van het verhaal moet ik nog even vertellen dat alle protestantse kerken 4 keer per jaar op een gezamenlijk overeengekomen zondag het sacrament “Heilig Avondmaal” vieren, waarvan de naam afkomstig is van de gebruikelijke gewijde avondmaaltijden voordat de kerk machtig werd (circa jaar 100). Mijn vader had twee oudere zussen, Sien en Ger. Sientje trouwde nog vóór de tweede wereldoorlog en toen de Hongerwinter (Hongerwinter moet met een hoofdletter van de dikke vandalen … de sadisten!) uitbrak, gaven zij en haar man op hun boerderij, hoewel ze zelf ook al een redelijk gezinnetje hadden, vrijwel alles weg aan mensen uit het westen die om eten kwamen vragen, zonder zich erom te bekommeren of ze er wat voor terugkregen. Ze gaven in veel opzichten veel weg, ze hadden ook een diepe Bron. We hadden tussen mei 1940 en mei 1945 ook een kabinet dat in de “maakbaarheid van de maatschappij” geloofde en dat wel eventjes voor ons zouden regelen … en dan weet je het wel. De families van mijn ouders overleefden het echter allemaal en vanaf 1945 werd de maatschappij langzaamaan weer wat minder ideaal en maakbaar en kreeg iedereen weer een kans.
“De rest” trouwde na de oorlog. Ger was erg zwak en zij overleed helaas in 1955 op 35-jarige leeftijd, vermoedelijk zouden we dat nu kanker noemen, ik weet het niet helemaal zeker. Ik heb haar ook nooit gekend. Mijn vader was zeker gezond, maar kreeg in de jaren 80 diabetes wat toen nog moeilijker te behandelen was. Je zag niet echt wat aan hem en hij was begin jaren 90 ook niet echt oud, maar hij begon in persoonlijke gesprekken steeds vaker over zijn einde hier op aarde. Prima, want hij hield er niet echt van om “te klagen” zoals hij dat noemde bij mensen die veel over zichzelf praatten. Hij kon weken niets zeggen en had als motto “Stilte is ook een aangenaam gehoor”. Het valt me nog mee dat hij het niet in zijn grafsteen heeft laten beitelen!
Zo begon hij eerst “Henk, je denkt misschien dat ik gezond en sterk ben, maar dat ben ik in feite niet. Ik ga sterven”. Ik zeg “OK dan, ik ben deze week in ieder geval thuis, dus kan ik afscheid van je nemen”. “Nou nee,” zei mijn vader dan “zo bedoel ik het niet. Ik ga nog wel een paar jaartjes mee, maar ik ben minder sterk dan ik lijk en zal niet echt oud worden.” Een paar maanden later “Je moet er rekening mee houden dat ik er een keer niet meer ben.” Ik zeg “Ach natuurlijk, ik lees het wel in de krant, joh.” Dan duurde het weer een tijdje en probeerde hij opnieuw begrip te kweken “Henk, ik ga binnenkort sterven.” en zijn circa 30-jarige zoon vindt dat hij het helemaal doorheeft “Pa, als je aan de hemelpoort komt en Petrus wil je er niet in laten, stuur hem dan maar naar mij toe, dan zal ik een goed woordje voor je doen!”. Dat zal pijnlijk voor mijn vader zijn geweest; moet zo’n snotneus bepalen of een ouderling in de hemel komt? Dan lachte hij maar een keer en had het er een tijdje niet over. Stille wateren hebben diep gronden, maar niet alle diepe wateren hebben een roerig oppervlak. We kregen het er na verloop van tijd weer over. Nou had ik altijd gemerkt dat mijn vader een ontzettend diep band met zijn ouders zus Sien. Je kon gewoon merken dat wanneer ze samen in gesprek waren ze helemaal in de sfeer van het ouderlijk huis kwamen. Je merkt dat vaker bij broers en zussen, zeker bij de wat ouderen. Toen mijn vader weer over zijn beperkte houdbaarheid begon, zei ik dan ook “Ik weet zeker dat jij niet sterft voordat je tante Sien hebt begraven. Jouw binding en plichtsgevoel zegt me dat jij haar niet in de steek zou laten, om het zo maar te zeggen”. Daar protesteerde hij aanvankelijk tegen, maar na een tijdje kwam hij er weer op terug “Je had het niet goed!” en ik zeg “Ik heb een heel sterk gevoel, maar gevoelens hoeven niet altijd te kloppen.” Waarop mijn vader antwoordde “Je zei het goed, maar wat jij niet zag, is dat ik het heel erg zou vinden om nog een keer aan het graf van een zus van me te staan. Ik heb Jezus gevraagd of dat niet hoefde en Jezus heeft ook deze last van me genomen. Wanneer jullie in de kerk avondmaal zullen vieren, zullen Sientje en ik bij Jezus in de hemel avondmaal vieren.” En zo werd het ook. Mijn vader kreeg in de loop van 1994 meer last van zijn diabetes, lag in de zomer even in het ziekenhuis, maar leek in de herfst weer op te knappen. Vrijdagmiddag 18 november overleed mijn tante. Mijn vader ging condoleren en zei doodleuk tegen mijn neven en nichten “nu ben ik aan de beurt”. Dat kun je breed opvatten en zaterdagmiddag was hij opgewekter, gezonder en blozender dan ooit en liep met mijn neefje te voetballen. Ik was dat weekend thuis en midden in de nacht komt mijn moeder me wekken “Henk, kom eens gauw. Jan ligt op de keukenvloer en hij zegt niets meer.” (Jan, mijn vader, ging vanwege zijn diabetes vaak midden in de nacht even wat eten.) Afijn, ik kleedde me aan en belde gauw de instanties, maar mijn vader was al dood. “Hartaanval” zei de dokter. Even later lagen dus mijn tante en mijn vader beide in hun doodskist en … werd er in beide kerken het vierjaarlijkse avondmaal gevierd. Zonder Jan en Sientje want de Eeuwige Vader had aan Zijn tafel met al die miljoenen nog twee van Zijn kinderen genodigd. Ik vind het prachtig dat mijn vader, toen ik hem op zijn geestelijke binding met zijn nog levende zus Sien wees, niet tevreden was voordat hij zijn, voor onze ogen onzichtbare, maar in de hemel zichtbare zus Ger in het geheel heeft betrokken.
Als vertaler is de praktische uitspraak van mijn moeder “hij zegt niets meer” me altijd bijgebleven. Context zegt namelijk soms net zoveel als en soms misschien meer dan tekst. Tekst en context horen bij elkaar, het zichtbare leven en het hemelse leven ook. Mijn vader was zeker een volgeling van Jezus en Jezus zei door dood te gaan ook meer dan Hij met woorden zei. Stilte is soms inderdaad een aangenaam gehoor!
Mijn moeder overleefde zowel het Ot en Sien als het Jan en Sien tijdperk en overleed pas in 2009. Ze was de oudste van acht kinderen en daarmee gewend haar broers en zussen een beetje te bemoederen, niet altijd tot genoegen van hen. Ook haar ouders hadden een boerderij en drie vrijgezelle broers namen de boerderij over. Twee van die broers hadden longproblemen. Haar broer Dick zelfs erge astmaproblemen. Wanneer er dan een verjaardag op de boerderij was, kon Dick de rook niet verdragen. In de jaren 60 was dat heel simpel, als hij vroeg of men niet wilde roken, zeiden zijn twee broers doodleuk “je gaat maar mooi buiten staan”. Mijn moeder vond dat natuurlijk niets, probeerde wijlen opa te vervangen en protesteerde flink. Dat werkte niet want ze was “het huus al uut” en kreeg dan ook te horen “Gaat je niets aan, donder maar mooi op als het je niet bevalt.” Toegegeven, het was mijn moeders terrein niet, maar het lag bij de zussen erg gevoelig om hun broertje in zijn eigen huis blauw te zien aanlopen, vooral als dat door de rook van anderen kwam. Roken of niet roken, helaas had Dick erg zwakke longen en stierf op 42-jarige leeftijd.
Mijn moeder zou geen voorzeggingen doen over haar levensloop zoals mijn vader, maar toch moest het naar haar zin en gepland overkomen. Ze kwam op bed te liggen en mijn broer uit Canada kwam snel een weekje over. Plots gaat het snel en op de laatste avond dat mijn broer hier is, belt hij me laat op “We krijgen opdracht van de wijkverpleegster om bij moeder te waken.” Mijn moeder werd helaas slechter en veert regelmatig op uit haar kussens “Zeg, jullie roken toch niet hè? Pas op dat je niet rookt hoor!”. Mijn broer moet de volgende morgen met het vliegtuig mee en neemt afscheid. “Canada weg? Lezen.” vraagt mijn moeder en wijst op de bijbel. Even later is ze weg, zoals we dat gewend waren ordelijk, verzorgd en regelmatig; 9 oktober 2009 om 10 uur, dat is 09-10-09-10. Ik moest met de trein komen en kom rond de middag thuis. Ik zie een heel tevreden mensje met de handjes over haar lichaam gelegd, in de trant van “opdracht voltooid!” Haar lichaamshouding en gelaatstrekken doen me erg sterk aan haar zieke tweelingbroers denken. Er mocht blijkbaar geen rook de hemel binnendringen. Mijn moeder was wat oudtestamentischer dan mijn vader en ik zeg naar aanleiding van het feit noch mijn broer noch ik bij haar sterven aanwezig waren “Ze is net Simson, ze heeft er in haar sterven meer te pakken genomen dan in haar leven.” Ik vond het prachtig dat mijn beide ouders zich in de aanloop naar de hemel zich geestelijk zo vereenzelvigden met hun jong gestorven zus respectievelijk broer.
Ik denk niet dat je er wat aan hebt voor je boek, maar dit zijn mijn waarnemingen als “buitenstaander”
1) De hemel blijkt dichterbij dan gedacht en dat kleine Jezusje in de kribbe blijkt sterker dan verwacht!
2) Voor de broers en zussen is het uiteraard heel verdrietig, maar de woorden leef, lijf en lief zijn niet voor niets gerelateerd en voor een “buitenstaander” is het interessant om te zien hoe de liefde het verlies van de eerste twee met glans overstijgt en compenseert!
Veel plezier, sterkte en succes met je boek en iedereen:
Prettige kerstdagen!
[Bijgewerkt op 2010-12-24 16:09 GMT] ▲ Collapse
| | |
|
|
|
Saskia Steur (X)
Local time: 19:34
English to Dutch
+ ...
TOPIC STARTER | Een paar maanden verder.... | Feb 28, 2011 |
Beste mensen,
Hartelijk dank voor al jullie reacties, hier op de lijst, maar ook via de mail! Dat doet me goed.
Inmiddels heb ik de training gevolgd en ben ik bezig met het schrijfproces van mijn boek. Voorlopig betekent dat nog vrij veel lezen, research doen; het echte schrijfwerk moet nog beginnen, en gelukkig kan ik daar binnenkort ook mee aan de slag.
Wie het leuk vindt om mijn schrijfproces verder te volgen kan dat v... See more Beste mensen,
Hartelijk dank voor al jullie reacties, hier op de lijst, maar ook via de mail! Dat doet me goed.
Inmiddels heb ik de training gevolgd en ben ik bezig met het schrijfproces van mijn boek. Voorlopig betekent dat nog vrij veel lezen, research doen; het echte schrijfwerk moet nog beginnen, en gelukkig kan ik daar binnenkort ook mee aan de slag.
Wie het leuk vindt om mijn schrijfproces verder te volgen kan dat via mijn speciaal daarvoor gestarte blog lezen. http://bit.ly/saskia_steur_mijn_boek
Je kunt desgewenst in de rechterkolom je e-mailadres opgeven, dan krijg je nieuwe blogartikelen rechtstreeks in je mailbox. Dat is net zo makkelijk weer uit te schakelen ook, trouwens!
Nogmaals bedankt voor jullie aandacht en reacties!
Hartelijke groeten,
Saskia Steur ▲ Collapse
| | | | There is no moderator assigned specifically to this forum. To report site rules violations or get help, please contact site staff » OT - verzoek om duimpjes voor mijn eigen boek | Protemos translation business management system | Create your account in minutes, and start working! 3-month trial for agencies, and free for freelancers!
The system lets you keep client/vendor database, with contacts and rates, manage projects and assign jobs to vendors, issue invoices, track payments, store and manage project files, generate business reports on turnover profit per client/manager etc.
More info » |
| | Anycount & Translation Office 3000 | Translation Office 3000
Translation Office 3000 is an advanced accounting tool for freelance translators and small agencies. TO3000 easily and seamlessly integrates with the business life of professional freelance translators.
More info » |
|
| | | | X Sign in to your ProZ.com account... | | | | | |
Login to reply/comment 
